Καμπάνα:
Ἕνα μήνυμα γιά ὅλους ἀνεξαιρέτως!
Σήµερα ἄκουσα µιά
διαπίστωση ἀπό ἕναν φίλο µου, πού πραγµατικά µέ ἐνθουσίασε. Τήν ὥρα πού χτυποῦσε
ἡ καµπάνα µου λέει: "Ἡ καµπάνα εἶναι ἡ µοναδική ἐπαναστατική ἔκφραση πού ἔχει
ἀποµείνει στήν κοινωνία µας. Εἶναι ὁ µοναδικός ἦχος πού ἀκοῦµε καί δέν εἶναι
κατευθυνόµενος!" Πόσο δίκιο ἔχει! Συνειρµικά µοῦ ἔφερε στό νοῦ κάτι
σχετικό καί συνάµα πολύ ὡραῖο πού εἶχα διαβάσει ὅταν ἔψαχνα στίς πηγές µου
πληροφορίες γιά τό νοµοσχέδιο πού προωθεῖ ἡ κυβέρνηση προκειµένου νά
"φιµώσει" τόν ἦχο ἀπό τίς καµπάνες. Τότε, καί ἐντελῶς συµπτωµατικά, ἔτυχε
νά διαβάσω τήν σκέψη κάποιου πού µονολογοῦσε: "[...] ἀπ’ ὅτι φαίνεται ὁ
κόσµος παλαιότερα χρησιµοποιοῦσε τό ὄργανο (σηµ. τήν καµπάνα) αὐτό γιά νά καταφέρει
νά µεταφέρει ἕνα µήνυµα…
Ἕνα µήνυµα πού ἔπρεπε νά ἀκουστεῖ σέ ὅλους! Χωρίς νά
περιθωριοποιεῖ κανένα, χωρίς νά εἶναι µόνο γιά λίγους ἤ ἐκλεκτούς ἤ
“µοναδικούς”…. Ἕνα µήνυµα πού ἔφερε χαρά ἤ λύπη! Σίγουρα ἦταν ἕνα µήνυµα
ξεσηκωµοῦ, ὑποχρέωνε τήν ἄµεση ἀνταπόκριση ὅλων! Οὐδείς ἔµενε ἀτάραχος στό ἄκουσµά
της καί κανένας δέν ἀδιαφοροῦσε…
Τά χρόνια πέρασαν…
ἡ καµπάνα; ξεχάστηκε! Ἴσως µόνο ἔχει µείνει στίς ἐκκλησιές νά θυµίζει
µιά ἐλπίδα ὑπαρκτή! Ὅµως ἐγώ θέλω νά ἀκούσω τήν καµπάνα νά µέ καλεῖ σέ ἕνωση,
νά µέ προσκαλεῖ σέ ἐπανάσταση, νά µέ ἐνηµερώνει γιά τόν κίνδυνο… Νά µέ
ξυπνήσει…
Ἀναζητῶ µιά καµπάνα, θέλω νά τή βρῶ νά τή χτυπήσω, µέ
δύναµη τόση, πού νά πονέσω! Ἐλπίζοντας…
Ἀναζητῶ τόν ἦχο τῆς καµπάνας, νά τόν ἀκούσω, νά τόν
κρατήσω καί νά µήν τόν ἀφήσω ὥστε κάθε µέρα νά µένω ξύπνιος, ἄγρυπνος, ἄϋπνος
µέχρι νά δῶ τή χαρά, τή γαλήνη τήν εὐτυχία µέσα µου, γύρω µου… ἐντός & ἐκτός
µου… µέχρι τά πέρατα τῆς ἀτελείωτης πατρίδας µου….
Δέ µέ ἐνδιαφέρει τό ποῦ, τό πῶς, τό γιατί ἀλλά ὁ ἦχος… τό
ἀποτέλεσµα!
Ντάν! Ντάν! Ντάν! Ντάν! … ἐλπίζω …"
Ἕνα µήνυµα πού εἶναι γιά ὅλους! Δέν ἀπευθύνεται µόνο
στούς λίγους ἤ σέ κάποιους ἐκλεκτούς! Αὐτή εἶναι ἡ µαγεία! Αὐτή εἶναι ἡ ὄντως
Σοφία καί ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ! Αὐτή εἶναι ἡ ἁπλότητα ἀλλά καί ταὐτόχρονα ἡ
σπουδαιότητα τῆς ζωῆς µας πού χάρη στήν Ὀρθόδοξη παράδοσή µας κρατήσαµε ἀτόφια
τόσα χρόνια: ἡ ἐλπίδα! Αὐτό τό µήνυµα πολεµάει τό σύστηµα γιατί δέν θέλει
µηνύµατα µέ ἀποδέκτες ὅλο τόν κόσµο! Μήνυµα πού ἀπευθύνεται σέ ὅλους, εἶναι ἐπαναστατικό
πού λέει ὁ φίλος µου ὁ Ι. Γι' αὐτό τό σύστηµα τό φιµώνει, τόν συµπληρώνω. Γι' αὐτό
δέ θέλει νά ἀκούγεται! Τό παγκόσµιο ζητούµενο εἶναι νά ἀποκοιµηθεῖ ὁ κόσµος! Οἱ
καµπάνες, ὅµως, ἐνοχλοῦν γιατί τόν ξυπνοῦν! Τόν κάνουν νά σκέφτεται! Τόν κάνουν
νά ἐλπίζει! Τόν ὁδηγοῦν νά ἐπιθυµήσει καί νά ὀνειρευτεῖ ἕνα τρόπο ζωῆς καλύτερο
ἀπό αὐτόν πού ζεῖ µέχρι σήµερα! Γι' αὐτόν τόν λόγο οἱ καµπάνες πρέπει νά
σιωπήσουν, σκέφτηκε ὁ ὑπουργός καί συνέχισε τήν σύνταξη τοῦ νοµοσχεδίου πού θά
φέρει πρός ψήφισµα στήν βουλή τῶν ὁµοίων του! Στή βουλή τῶν λίγων, πού νοµοθετεῖ
γιά ἀκόµα πιό λίγους καί δέν ἐνδιαφέρεται γιά κανέναν!
Μανώλης Β. Βολουδάκης
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 144-145
Αὔγουστος-Σεπτέμβριος 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου