ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ,
ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΛΕΓΑΝ ... ΕΛΛΑΔΑ!
Τώρα τελευταῖα διάβαζα μέ τήν μικρή μου κόρη τό «Παραμύθι
χωρίς ὄνομα» τῆς Πηνελόπης Δέλτα. Ὅσο τό διαβάζαμε, λοιπόν, τόσο εὕρισκα ὁμοιότητες
μέ τή σημερινή κατάσταση τῆς Ἑλλάδος. Ἡ ἀδιαφορία τῆς ἄρχουσας τάξης, τό
κλέψιμο τοῦ δημοσίου χρήματος, ἡ ἐγκατάλειψη καί ἡ ἐρήμωση τῆς ὑπαίθρου. Πόσες ὁμοιότητες
ἀλήθεια!
Ὅταν πήγανε νά ζητήσουν βοήθεια ἀπό τούς γείτονες συγγενεῖς
Βασιλιάδες, τότε ἕνας ἀπό αὐτούς, “ὁ θεῖος Βασιλιάς”, τούς ἔστειλε ἀντί ἄλλης ἐνίσχυσης
ἕνα γαϊδουρίσιο κεφάλι μέ μία τενεκεδένια κορῶνα. Μήπως βλέπετε κάποιες ὁμοιότητες
μέ τόν ἀπαξιωτικό τρόπο καί τά ἐναντίον μας ὑβριστικά δημοσιεύματα τῶν φίλων
μας Εὐρωπαίων;
Ἑκεῖ ὅμως πού δέν μπόρεσα νά βρῶ ὁμοιότητα ἦταν στόν
τρόπο μέ τόν ὁποῖο οἱ ἰθύνοντες ἀντιμετώπισαν αὐτόν τόν ἐξευτελισμό. Σέ ἀντίθεση
μέ ἐμᾶς, ἐκεῖνοι τόν χρησιμοποίησαν σάν wθηση γιά νά ἐνεργοποιηθοῦν, νά ἐργαστοῦν καί νά ξαναδώσουν στόν τόπο τους
τήν παλιά του αἴγλη. Κατάφεραν νά ἀναστηθοῦν πραγματικά καί νά ἀντισταθοῦν στίς
ἐχθρικές ἐπιθέσεις, πού εἶναι ἑπόμενο νά ἀκολουθήσουν σέ μία χώρα ὅταν αὐτή
«κοιμᾶται».
Βέβαια, τό Βασιλόπουλο πού κατάφερε νά ζωντανέψει μία ὁλόκληρη
χώρα, εἶχε στό πλευρό του τή Γνώση καί τή Φρόνηση. Ἔννοιες πού οἱ δικοί μας
κυβερνῶντες ἤ δέν τίς ξέρουν ἤ καί ἄν τίς ξέρουν ὡς λέξεις, προσπαθοῦν, γιά τό
δικό τους συμφέρον, νά τούς δώσουν ἄλλη σημασία.
Θά μοῦ πεῖτε, αὐτά εἶναι παραμύθια γιά μικρά παιδιά. Ἑδῶ
δέν εἶναι τόσο ἁπλᾶ τά πράγματα. Ἑδῶ ὑπάρχει ἡ Ε.Ε., ἡ Εὐρωζώνη, οἱ διάφορες
συμμαχίες πού δέν πρέπει νά θιγοῦν γιά τό «καλό μας». Πιθανόν νά ἔχετε δίκαιο, ὅμως
τό βασικό χαρακτηριστικό τοῦ λαοῦ μας, ἡ ἀξιοπρέπεια, ἡ «τσίπα», ὅπως λέγανε οἱ
παλαιοί, ἔπαψε νά ὑπάρχει; Οὔτε ἴχνος δέν ἄφησε μέσα μας ἡ καλοπέραση καί ἡ
πλύση ἐγκεφάλου πού μᾶς κάνουν γιά τήν πρόοδο, ὅπως θέλουν νά τήν ὀνομάζουν οἱ
κρατοῦντες; Καί δέν μιλῶ γιά τούς ἄρχοντες τοῦ τόπου, γιατί αὐτοί ἔχουν δείξει
τό ποιόν τους κατ’ ἐπανάληψη.
Μιλῶ γιά τούς ἁπλούς ἀνθρώπους. Μιλῶ γιά τούς ἀγρότες,
τούς ἐργαζόμενους, τούς ἐπαγγελματίες καί γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους πού μοχθοῦν
γιά νά τά “φέρουν βόλτα” στή ζωή τους. Ἀξιοπρέπεια δέν ὑπάρχει; Φιλοπατρία δέν ὑπάρχει;
Μόνο ὁ φιλοτομαρισμός ἔμεινε; Ποῦ εἶναι νά ξεσηκωθοῦν, ὄχι γιατί τούς θίγεται ἡ
τσέπη καί τά κεκτημένα –διότι τώρα αὐτό γίνεται– ἀλλά γιατί τούς θίγεται ἡ ἀξιοπρέπεια;
Ὅταν ἡ εἰκόνα τῆς Ἑλλάδος, πού προβάλλεται στούς ξένους, εἶναι εἰκόνα μιᾶς
χώρας διεφθαρμένης, ὅπου ὁ καθένας κοιτάει τό δικό του συμφέρον καί ὄχι τό
συνολικό, τότε θίγεται ἡ ἴδια ἡ ὑπόσταση τοῦ κράτους μας καί χάνονται τά στοιχεῖα
ἐκεῖνα, τά ὁποῖα ἔθεσαν οἱ πρόγονοί μας ὡς προϋπόθεση ὕπαρξης τοῦ Ἑλληνικοῦ
κράτους ὅταν μᾶς ἐλευθέρωσαν ἀπό τόν Τουρκικό ζυγό.
Ἄραγε ὅταν θά ἀρχίσουμε νά χάνουμε καί ἐδάφη, γιά νά μή
στενοχωρήσουμε καί ἀπογοητεύσουμε τούς “φίλους” γείτονες, πού τούς ἀρέσει τόσο ἡ
πατρίδα μας, θά ξυπνήσουμε, ἤ μήπως θά τούς προτείνουμε, γιά νά μή θίγονται ἀπό
τήν ὕπαρξή μας, νά ἀλλάξουμε τό ὄνομα τῆς πατρίδος μας καί νά ὀνομαστοῦμε ὅπως ἀρέσει
σ’ ἐκείνους;
Μήπως σέ λίγα χρόνια –σέ πολύ λίγα φοβᾶμαι– τό ὄνομα Ἑλλάδα
θά τό συναντοῦμε σέ κάποιες παλιές ἱστορίες πού θά διαβάζουν οἱ μητέρες στά
παιδιά τους;
Μιά φορά καί ἕναν καιρό ἦταν μιά χώρα πού τήν ἔλεγαν ...Ἑλλάδα!!!
Δέσποινα Καρζῆ
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Φύλλου 94
Ἀπρίλιος 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου