Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Ἐφημερίδα Πολιτικῆς Παράταξης «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» - H νομιμοποιηση του παραλογου



H νομιμοποιηση του παραλογου

Τό παρόν στήν Πατρίδα μας χαρακτηρίζεται ἀπό τόν ξεπεσμό, τήν διαστροφή, τήν ἐξαπάτηση, τήν ἀδικία, τήν ἀπροκάλυπτη πρό­κλη­ση, τήν νομιμοποίηση τοῦ παράνομου, τήν ξεδιαντροπιά, τό θράσος, τήν κατάργηση τῶν ὅσων δίκαιων καί ὀρθῶν διακηρύσσει διαχρονικά ἡ Ἑλληνορθόδοξη Παράδοση.
Ἡ δανειακή σύμβαση πού παρέδωσε παράνομα καί ἀντισυνταγματικά τήν ἐθνική ἀσυλία καί ἔγινε τό κριτήριο κάθε πολιτικῆς γιά ὅλα, τήν ἐργασία, τήν παιδεία, τήν ἀνάπτυξη, γενικά τήν λειτουργία τοῦ κράτους, εἶναι μιά αἰσχρή καί θρασύτατη καταπάτηση τῆς δικαιο­σύνης. Εἶναι ἡ ἱκανοποίηση τῆς πλεονεξίας καί τῆς ἐπιθυμίας γιά ἐξουσία καί καταδυνάστευση.
Αὐτό εἶναι ἕνα πολιτικό – οἰκονομικό θέμα, ἀλλά ταυτόχρονα εἶναι ἠθικό καί πνευματικό. Τέτοιο εἶναι καί τό θέμα τῆς παρέλασης τῶν ὁμοφυλοφίλων. Ἐντάσσεται στό γενικό πνεῦμα τῆς ἀποδοχῆς κάθε αἰσχροῦ πράγματος γιά καλό καί νόμιμο. Οἱ ἀρχιτέκτονες τῆς, κατά τῆς ἐλευθερίας καί εὐημερίας τῶν λαῶν, παγκοσμιοποίησης , θέλουν νά μᾶς δώσουν νέα «ἀνήθικα ἤθη» πού μοιάζουν μέ τό ἦθος μιᾶς διε­στραμμένης πόρνης πού δέχεται τά πάντα. Ναί τολμῶ νά τό γράφω, ὅσο σκληρό καί ἀκραῖο ἄν ἀκούγεται. Πόρνη διεστραμμένη θέλουν νά φτιάξουν τήν Ἑλλάδα. Ἀξιώνουν ἐδῶ πού γεννήθηκε ἡ Δημοκρατία, ἐδῶ πού ἔλαμψε ἡ Ἀρετή, ἐδῶ καί νά πεθάνουν καί νά σβήσουν. Τόσο μεγάλη εἶναι ἡ κακία πού προσπαθεῖ νά περάσει καί ἤδη πέρασε.
Ἡ Ἑλλάδα εἶναι χώρα χριστιανική. Ἄς δοῦμε τί λέει ἡ Καινή Διαθήκη γιά τούς ὁμοφυλόφιλους: «Παρέδωκεν αὐτούς ὁ Θεός ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι τά σώματα αὐτῶν ἐν αὐτοῖς, οἵτινες μετήλλαξαν τήν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καί ἐσεβάσθησαν καί ἐλάτρευσαν τῆ κτίσει παρά τόν κτίσαντα, ὅς ἐστίν εὐλογητός εἰς τούς αἰῶνας· ἀμήν. Διά τοῦτο παρέδωκεν αὐτούς ὁ Θεός εἰς πάθη ἀτιμίας. Αἵ τέ γάρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τήν φυσικήν χρῆσιν εἰς τήν παρά φύσιν, ὁμοίως δέ καί οἱ ἄρσενες ἀφέντες τήν φυσικήν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τήν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καί τήν ἀντιμισθίαν ἥν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἐαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες. Καί καθώς οὐκ ἐδοκίμασαν τόν Θεόν ἔχειν ἐν ἐπιγνώσει, παρέδωκεν αὐτούς ὁ Θεός εἰς ἀδόκιμον νοῦν, ποιεῖν τά μή καθήκοντα, πεπληρωμένους πάση ἀδικία, πορνεία, πονηρία,  πλεονεξία, κακία, μεστούς φθόνου, φόνου, ἔριδος, δόλου, κακοηθείας, ψιθυριστάς, καταλάλους, θεοστυγεῖς, ὑβριστάς, ὑπερηφάνους, ἀλαζόνας, ἐφευρέτας κακῶν, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀσυνέτους, ἀσυνθέτους, ἀστόργους, ἀσπόνδους, ἀνελεήμονας· οἵτινες τό δικαίωμα τοῦ Θεοῦ ἐπιγνόντες, ὅτι οἱ τά τοιαῦτα πράσσοντες ἄξιοι θανάτου εἰσίν, οὐ μόνον αὐτά ποιοῦσιν, ἀλλά καί συνευδοκοῦσι τοῖς πράσσουσι.» (Ρωμ. Α’ 24-32). Τί νά σχολιάσει κανείς; Τά λέει τόσο ξεκάθαρα. Τούς παρέδωσε ὁ Θεός στά πάθη τῆς ἀτιμίας, ὥστε νά ἀτιμάζουν μόνοι τους τόν ἑαυτό τους καί εἶναι ἄξιοι θανάτου!!!! Αὐτό λοιπόν πού εἶναι ἀτιμία ἔρχεται ὁ σημερινός δήμαρχος τῆς Θεσσαλονίκης, γιά τόν ὁποῖο δέν ξέρουμε ἄν τό κάνει καί αὐτός, ἀλλά ξέρουμε ὅτι συνευδοκεῖ, (οὐ μόνον αὐτά ποιοῦσιν, ἀλλά καί συνευδοκοῦσι τοῖς πράσσουσι), νά τό τιμήσει δημόσια, λέγοντας στόν δημόσιο λόγο του, ὅτι τιμοῦμε τήν διαφορετικότητα. Αὐτή ἡ διαφορετικότητα δήμαρχε εἶναι ἄτιμη. Δέ μπορεῖς νά τιμήσεις τήν ἀτιμία, ἐκτός καί ἄν εἶσαι ἀνώτερος ἀπό τόν Θεό ἐσύ καί ὁρίζεις καί κρίνεις διαφορετικά ἀπό Ἐκεῖνον. Στήν διαφορετικότητα νά κοιτάξεις καί τήν διάκριση καλοῦ-κακοῦ. Αὐτό πού εἶναι διαφορετικό δέν εἶναι ὁπωσδήποτε καί καλό καί κατάλληλο νά προβάλλεται καί νά τιμᾶται.
Ἡ διάκριση εἶναι ἀρετή, δέν εἶναι κακία ὅπως θέλουν νά τήν προβάλουν σήμερα οἱ σύγχρονοι φιλόσοφοι καί οἱ δημοσιογράφοι. Ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση διδάσκει αὐτήν τήν ἀρετή τῆς διάκρισης τοῦ καλοῦ καί ὠφέλιμου, ἀπό τό κακό καί καταστροφικό, ἀλλά καί ἡ κοινή λογική, ὅταν δέν ἔχει καταστραφεῖ ἀπό τά πάθη, τό θεωρεῖ αὐτό αὐτονόητο. Ἡ δημόσια προβολή καί τιμή τῆς ἄτιμης ὁμοφυλοφιλίας εἶναι καταστροφική γιά τήν κοινωνία. Εἶναι ζημιά καί βλάβη στό πνευματικό, ἠθικό μέρος τῶν ἀνθρώπων. Δέν βλάπτεις κάποιον μόνο σωματικά, ἀλλά μπορεῖς νά τόν βλάψεις καί πνευματικά, ὅταν τοῦ λές ὅτι εἶναι καλό καί τιμημένο τό κακό.
Ἀξίζει νά σημειώσουμε ἐδῶ καί τήν σύνδεση τῆς ὁμοφυλοφιλίας μέ τόσα κακά (παρέδωκεν αὐτούς ὁ Θεός εἰς ἀδόκιμον νοῦν, ποιεῖν τά μή καθήκοντα, πεπληρωμένους πάση ἀδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία, μεστούς φθόνου, φόνου, ἔριδος, δόλου, κακοηθείας, ψιθυριστᾶς, καταλάλους, θεοστυγεῖς, ὑβριστάς, ὑπερηφάνους, ἀλαζόνας, ἐφευρετάς κακῶν, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀσυνέτους, ἀσυνθέτους, ἀστόργους, ἀσπόνδους, ἀνελεήμονας). Αὐτό τό χωρίο εἶναι ἡ περιγραφή τῆς κατάστασης πού ἐπιβάλλεται σήμερα στή Χώρα μας, ἀπό τίς κρατικές ἀρχές, μέ βοηθό τήν ἀδράνεια τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀρχῶν. Οὐσιαστικά εἶναι ἡ δίωξη τῆς εὐσέβειας καί ἡ παροχή νομιμότητας καί προνομίων στήν ἀσέβεια.
Ὁ ρατσιστικός ἄς ποῦμε νόμος, πού πῆρε ψεύτικο ὄνομα γιά νά μᾶς ἐξαπατήσει καί λέγεται ἀντιρατσιστικός, ἀπαγορεύει νά πεῖς κάτι ἀρνητικό γιά τούς ὁμοφυλόφιλους. Εἶναι ρατσιστικός καί φασιστικός γιατί στρέφεται ἐνάντια στήν εὐσέβεια καί τήν ἐλευθερία τοῦ εὐσεβοῦς νά ἐκφράσει τήν δυσαρέσκειά του. Πῶς ὁ διεστραμμένος ἔχει δικαιώματα καί ὁ εὐσεβής ὄχι; Τί ἄδικη δικαιοσύνη εἶναι αὐτή;
Ἐνῶ τά ἐργασιακά δικαιώματα χάθηκαν καί βυθίστηκε ὁ λαός στήν ἀνεργία, ἔρχονται μέ τόν νόμο αὐτόν νά ὑπερασπίσουν τά δικαιώματα τῶν ὁμοφυλοφίλων στήν ἐργασία καί νά καταπολεμήσουν τόν ἀποκλεισμό τους. Τόν ἀποκλεισμό καί τά δικαιώματα τῶν εὐσεβῶν δέν τά βλέπουν!! Δέν τά ὑπεράσπισαν, ἀλλά τά καταπάτησαν. Στούς ἀσεβεῖς ὅμως βλέπουν καί περιποιοῦνται. Αὐτό εἶναι στοχευμένη καί ρατσιστική πολιτική. Αὐτό εἶναι ρατσισμός καί ἀποκλεισμός τῆς εὐσέβειας καί τῶν εὐσεβῶν.
Τέλος νά γράψουμε γιά τήν πανουργία πού ἔχει αὐτό τό σινάφι. Ὅπως κάνει ὁ διάβολος, παίρνουν λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς γιά νά ὑποστηρίξουν τό κακό καί τήν ἁμαρτία. Λένε ἄς ποῦμε «Ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος βαλέτω λίθον». Δέ λένε ὅμως κάτι πού ὑπάρχει στήν συνέχεια «εἶπε δέ ὁ Ἰησοῦς· Οὐδέ ἐγώ σέ κατακρίνω· πορεύου καί ἀπό τοῦ νῦν μηκέτι ἁμάρτανε.»( Ἰωάν. Η’11). Ὁ Χριστός δέχτηκε τήν μοιχαλίδα, γιά νά τήν φέρει σέ μετάνοια καί νά τήν καθαρίσει καί νά τήν σώσει. Τῆς λέει νά πάψει νά ἁμαρτάνει. Τήν ἁμαρτία δέν τήν δέχτηκε καί δέν τήν δέχεται εἰς τούς αἰῶνες ὁ Θεός. Ἡ ἀποδοχή τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἔχει προοπτική τήν μετάνοια καί τήν σωτηρία, δέν ἔχει προοπτική τήν νομιμοποίηση τῆς ἁμαρτίας. Αὐτό πού ζητάει ὁ Θεός καί αὐτό πού δέχεται, εἶναι ἡ μετάνοια. Τήν ἀμετανοησία τήν καταδικάζει ὁ Θεός. Βλέπετε ἐσεῖς μετάνοια στήν ἀπόδοση τιμῆς καί τίς ἐκδηλώσεις ὑπερηφάνειας τῶν ὁμοφυλοφίλων; Ὅσο γιά τό ὅτι δέν εἴμαστε ἀναμάρτητοι ὅσοι ἀντιδροῦμε καί ἀγωνιζόμαστε τό ὁμολογοῦμε καί ἐμεῖς. Αὐτό ὅμως δέ μπορεῖ νά μᾶς ἀποκλείσει ἀπότήν διάθεση νά ἀναγνωρίσουμε τήν ἀλήθεια, ἡ ὁποία μπορεῖ νά ἀποβεῖ σωτήρια γιά μᾶς καί γιά ὅποιον ἄλλο θέλει νά τήν παραδεχτεῖ.

Χρίστος Τσικούρας
Θεολόγος
Ἐφημερίδα Πολιτικῆς Παράταξης «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου