«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» - ΠΟΛΥΤΙΜΗ Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΠΟΛΥΤΙΜΗ Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Τόν τελευταῖο καιρό, ὅλοι ἔχουμε γίνει μάρτυρες αὐτοῦ τοῦ τόσο σπουδαίου γεγονότος τῆς ἀνασκαφῆς πού λαμβάνει χώρα στήν Ἀμφίπολη καί ὅλοι, λίγο ἕως πολύ, ἔχουμε τήν ἀγωνία νά δοῦμε τί εἶναι τελικά ὅλο αὐτό τό ἀριστουργηματικό οἰκοδόμημα καί σέ ποιόν ἀναφέρεται. Βέβαια ὅ,τι καί νά ἀποκαλυφθεῖ στό τέλος, ἐγώ προσωπικά, εἶμαι πολύ χαρούμενος πού ἦρθε στήν ἐπιφάνεια ἄλλο ἕνα μεγαλούργημα τῶν προγόνων μου, τό ὁποῖο εἰδικά στή σημερινή ἐποχή, ἔρχεται νά μέ γεμίσει ὑπερηφάνεια, θυμίζοντάς μου τόν λαμπρό πολιτισμό μας. Εἰδικά στήν σημερινή ἐποχή, πού τόσο προδοτικά ἔχουμε, σάν λαός, ταπεινωθεῖ καί ἐξευτελιστεῖ.

Τά συναισθήματα πού μέ γέμισε ἡ ἀνασκαφή τῆς Ἀμφίπολης ἦρθαν σάν ἐπιστέγασμα σέ ὅλα αὐτά πού εἶχα αἰσθανθεῖ σέ μία ἐπίσκεψή μου, τό καλοκαίρι πού μᾶς πέρασε, στόν ἀρχαῖο ναό τῆς Ἀφαίας Ἀθηνᾶς στήν Αἴγινα, στόν ὁποῖο δέν εἶχα ξαναπάει καί πραγματικά ἐντυπωσιάστηκα, ὅπως ἄλλωστε συμβαίνει μέ ὅλα αὐτά τά ἀρχαῖα μνημεῖα μας ὅπου μπροστά τους δέν μένει κανείς ἀδιάφορος καί ἀσυγκίνητος.

Πιστεύω πώς κάθε ἄνθρωπος ἐντυπωσιάζεται καί ἐκστασιάζεται συνάμα, ὅταν βλέπει αὐτά τά μεγαλόπρεπα ἀριστουργήματα ἀρχιτεκτονικῆς καί γλυπτικῆς τέχνης, καί σκεπτόμενος μάλιστα τό πόσους αἰῶνες πρίν χτίστηκαν, εὔκολα καταλαβαίνει καί τό πόσο ἀνεπτυγμένες ἦταν οἱ ἐπιστημονικές καί τεχνικές γνώσεις τῶν προγόνων μας, ἀλλά καί τό πόσο ἔξυπνοι, καλλιεργημένοι καί πολιτισμένοι ἄνθρωποι ἦσαν. Ἔπειτα, ὅπως καί νά τό κάνουμε, εἶναι συγκλονιστικό νά περιφέρεσαι ἐκεῖ ὅπου, πρίν 3000 ἤ καί 4000 περίπου χρόνια, περιφέρονταν οἱ ἄνθρωποι ἀπό τούς ὁποίους κατάγεσαι. Εἶναι συγκλονιστικό νά ἀγγίζεις πράγματα πού καί ἐκεῖνοι ἄγγιζαν καί ἔφτιαχναν. Μέ λίγα λόγια εἶναι συγκλονιστικό νά ἔρχεσαι σέ ἐπαφή μέ τίς ρίζες σου. Νά ἔρχεσαι σέ ἐπαφή μέ ἁπτές ἀποδείξεις ὅτι ἡ γῆ πού πατᾶς εἶναι ἡ γῆ τῶν προγόνων σου, τῶν δικῶν σου προγόνων καί ὅτι αὐτά τά μεγαλόπρεπα ἔργα, εἶναι ἔργα χειρῶν αὐτῶν τῶν ὁποίων τά γονίδια κουβαλᾶς μέσα σου. Καί πέραν, βέβαια, τοῦ σκιρτήματος πού αἰσθάνεται κανείς συλλογιζόμενος ὅλα τά παραπάνω, ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀπόδειξη ὅτι αὐτά εἶναι ἡ κληρονομιά σου; Ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀπόδειξη ὅτι αὐτά ἀνήκουν σέ ἐσένα, στά παιδιά σου, στό ἔθνος σου; Δέν φτιάχτηκαν ἀπό χέρια μέ γοτθικά, ἀγγλοσαξωνικά ἤ φραγκικά γονίδια. Δέν τά ἔφτιαξαν Ἀλαμανοί, Βουργουνδοί, Οὗννοι ἤ ἄλλοι βάρβαροι λαοί. Τά ἔφτιαξαν Ἕλληνες καί ἐπειδή καί ἐσύ εἶσαι Ἕλληνας ἀνήκουν σέ σένα. Καί ὄχι γιά νά τά ἐμπορεύεσαι ἤ μέ ἔπαρση νά τά ἐπιδεικνύεις, ἀλλά γιά νά τά θαυμάζεις καί νά προβάλεις καί νά διδάσκεις μέσω αὐτῶν τήν ἱστορία τοῦ γένους σου στόν κόσμο ὁλόκληρο καί προπαντός στούς ἀπογόνους σου. Γιά νά ξέρουν τά παιδιά σου ποιᾶς πολυτίμου περιουσίας εἶναι κληρονόμοι.

Συνεχίζοντας νά κοιτάζω προσεκτικά ὅλο το οἰκοδόμημα, μέ μεγάλη μου λύπη διαπίστωσα ὅτι καί ἀπό ἐδῶ ἔλειπαν πάρα πολλά κομμάτια γλυπτῶν καί ἀναγλύφων, τά ὁποῖα, ὅπως καί ὅλα τά ἄλλα ἀπό τούς ἄλλους ναούς πού λείπουν, κοσμοῦν μεγάλα μουσεῖα ἀνά τόν κόσμο, ναούς, πλατεῖες, πύργους “εὐγενῶν” τῆς Δύσης ἤ ἀκόμη καί δημόσια κτήρια καί θαυμάζονται ἀπό ἑκατομμύρια τουρίστες στόν ξένο τόπο ὅπου καί βρίσκονται.

Πραγματικά εἶναι τραγικό νά βλέπεις τήν ζωφόρο τοῦ ναοῦ (δωρικός ρυθμός) γυμνή ἀπό τίς μετῶπες (θαυμάσια ἀνάγλυφα πού στόλιζαν περιμετρικά τόν ναό), νά ἔχουν μείνει μόνο τά ἁπλᾶ τρίγλυφα καί ἀνάμεσά τους νά διακρίνεις τήν σπασμένη πέτρα, πού ἀπό τήν κατάστασή της καταλαβαίνεις ὅτι πραγματικά κατακρεούργησαν τό οἰκοδόμημα γιά νά μπορέσουν νά ξεκολλήσουν τά ἐπί ἑκατοντάδες αἰῶνες κολλημένα ἀριστουργήματα, νά τά κλέψουν καί νά τά πᾶνε στίς χῶρες τους. Θά μοῦ πεῖτε, τί νά κάνουν; Ἔτσι εἶχαν μάθει πάντα, μόνο νά ἁρπάζουν καί νά καταστρέφουν.

Ἔσπασαν τά ἀετώματα, ξεκόλλησαν τά ἀγάλματα, κατέστρεψαν κίονες καί πῆραν τά κιονόκρανα καί γενικά δέν ἄφησαν τίποτε ἀπό ἐκεῖνα τά ἀρχαῖα ἑλληνικά ἀριστουργήματα τῶν προγόνων μας. Καί δέν τά πῆραν μέ σκοπό νά ἐξυμνήσουν τήν Ἑλλάδα ἤ νά δηλώσουν σάν λαοί τήν ἑλληνικότητά τους (ὅπως ἔγινε στήν Ἀνατολική Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία  μέ τά γλυπτά πού μεταφέρθηκαν μέ μεγάλη προσοχή καί κοσμοῦσαν τήν Πόλη, δηλώνοντας ἔτσι ὅτι ὅλη ἡ αὐτοκρατορία εἶναι Ἑλλάδα). Τά πῆραν σάν κλέφτες, σάν ἁρπαχτικά … σάν βάρβαροι (καθώς ἦταν) πρός ἴδιον ὄφελος καί πάσαν ἐμπορική ἤ ἄλλη ἐκμετάλλευση. Τί ὡραῖο πρᾶγμα νά στολίζω τό σπίτι μου μέ πράγματα πού ἔκλεψε ὁ πατέρας μου ἀπό τό σπίτι τοῦ γείτονα!!! Καί νά διαμαρτύρομαι ἀπό πάνω ὅταν ὁ γείτονας λέει πώς εἶναι δικά του καί τά θέλει πίσω!!! Μόνο βάρβαρα μυαλά θά σκέφτονταν ἔτσι. Ἀλλά τί περιμένει κανείς ἀπό λαούς οἱ ὁποῖοι στήριξαν τόν πλοῦτο τους, τήν εὐμάρειά τους καί τόν πολιτισμό τους, στίς ἀπάνθρωπες, βάρβαρες κι ἀντίχριστες λεηλασίες καί σφαγές τῆς Πόλης τοῦ φωτός, τῆς Κωνσταντινούπολης!

Τά περισσότερα, λοιπόν, ἀρχαῖα μας βρίσκονται στό ἐξωτερικό καί κοσμοῦν διάφορα οἰκοδομήματα. Ὅλοι αὐτοί οἱ ξένοι πού καπηλεύονται τά ἀριστουργήματα τῶν προγόνων μας, ξέρουν ὅτι δέν εἶναι δικά τους. Ξέρουν, καί μάλιστα πολύ καλά, ὅτι διαπράττουν τό ἀδίκημα τῆς ἀρχαιοκαπηλίας καί τῆς κλεπταποδοχῆς (Ὁ Ἄγγλος συγγραφέας Thomas Hardy χαρακτήριζε τά μάρμαρα τοῦ Παρθενῶνα ὡς «αἰχμαλώτους σ’ ἐξορία»). Ὅμως δέν τούς νοιάζει. Προκλητικά κωφεύουν.

Καί περισσότερο σήμερα πού ἡ ἀξιοπρέπεια τῆς πατρίδας μας ἔχει φτάσει σέ ἔσχατο σημεῖο, καί τήν στιγμή μάλιστα πού ἀκούγονται καί κάποιες φωνές (εὐτυχῶς λίγες ἀλλά ἀκούγονται) νά λένε μέ αὐτή τήν ψευτοκουλτουριάρικη ἀνωτερότητα τοῦ δῆθεν φιλοσόφου ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες δέν εἴμαστε ἄξιοι νά τά ἔχουμε στήν κατοχή μας καί νά τά συντηροῦμε, ὅτι οἱ ξένοι προβάλουν καλύτερα ἀπό ἐμᾶς τόν πολιτισμό μας, ὅτι αὐτά ἀνήκουν σέ ὅλους τους λαούς καί ὄχι μόνο σέ ἐμᾶς … καί διάφορα ἄλλα τέτοια μοντέρνα καί ψευτοπροοδευτικά. (Τά λένε ἄραγε τυχαῖα ἤ προετοιμάζουν γιά κάτι…;). Καί ὑπάρχουν βεβαίως καί ἐκεῖνοι πού ἐπειδή τούς ἀπασχολοῦν ἄλλα προβλήματα, μιλοῦν ἐντελῶς ἀδιάφορα γι’ αὐτές τίς …πέτρες, καί μάλιστα δηλώνουν ὅτι ἄν εἶναι νά ἐξοφλήσουμε αὐτά πού χρωστᾶμε, βεβαίως καί νά τά δώσουμε!

Στήν σημερινή ἐποχή, ὅπου ὅλα πλέον ἔχουν τιμή πώλησης καί θυσιάζονται ἔναντι πινακίου φακῆς στό βωμό τῶν ἀπάνθρωπων κι ἐξαθλιωτικῶν … δανείων, κουρεμάτων, ἐνισχύσεων, δόσεων καί τόσων ἄλλων δυσνόητων καί παράξενων ὅρων κι ἐννοιῶν, πρέπει νά εἴμαστε πολύ προσεχτικοί καί στά λόγια μας καί στίς πράξεις μας καί προπαντός στίς ἐπιλογές μας. Ὅλοι ἐμεῖς οἱ ἁπλοῖ πολίτες, πού δέν ἀνήκουμε σέ ὑψηλά ἱσταμένους μά διεφθαρμένους χώρους, πρέπει νά κρατήσουμε τίς ἀξίες μας, τίς ἀρχές μας, τά ὅσια καί τά ἱερά μας, πού δέν εἶναι ἄλλα ἀπό αὐτά τῶν προγόνων μας.

Στήν πολιορκία τῆς Ἀκρόπολης οἱ ἁπλοῖ Ἕλληνες ἀγωνιστές, ὅταν κατάλαβαν ὅτι οἱ πολιορκημένοι Τοῦρκοι ἔσπαγαν τά ἀρχαῖα ἀγάλματα γιά νά φτιάξουν βόλια, ἀποφάσισαν νά τούς δώσουν ἐκεῖνοι βόλια γιά νά σταματήσουν ἔτσι τήν καταστροφή τῶν μνημείων μας. Δέν ἄφησαν τούς Τούρκους νά τά καταστρέψουν, ὡς σάν φανατικοί χριστιανοί ὄφειλαν, ἀφοῦ στό κάτω κάτω ἦταν εἰδωλολατρικοί ναοί (ὅπως θέλουν πολλοί νά κατηγοροῦν τούς χριστιανούς)! Προτίμησαν νά δώσουν βόλι τό ὁποῖο θά τούς σκότωνε, προκειμένου νά σώσουν τήν κληρονομιά τους. Πῶς γίνεται ὅλοι οἱ παλιοί, ἁπλοί κι ἀμόρφωτοι προπαπποῦδες μας νά γνώριζαν καί νά σκιρτοῦσαν ἀπό δέος καί σεβασμό γιά τήν ἀρχαία κληρονομιά τους, τήν ὁποία εἶχαν ἄρρηκτα συνδέσει μέ τήν ὀρθόδοξη πίστη τους, ἐνῶ ἐμεῖς οἱ προοδευμένοι, πολιτισμένοι καί παρά…μορφωμένοι νά μήν ἀναγνωρίζουμε καί νά μήν αἰσθανόμαστε τίποτε!!! Αὐτό εἶναι ἀπό τήν μία ἀπορίας ἄξιον ἀλλά ἀπό τήν ἄλλη εἶναι καί ἡ ἀπόδειξη τοῦ γιατί φτάσαμε ἐδῶ πού φτάσαμε.

Οἱ παλιοί ἐκεῖνοι ἀγωνιστές, ἀπέτρεπαν τήν πώληση ἀκόμα καί τῶν πιό μικρῶν ἀρχαίων ἀντικειμένων λέγοντας ὅτι αὐτά εἶναι ἡ Ἐθνική Κληρονομιά ὅλων των Ἑλλήνων καί δέν εἶναι γιά ἐμπόριο. Πραγματικά, δέν θά ἤθελα μέ τίποτε νά ἤμουν παρών, σέ μία ὑποτιθέμενη πρόταση κάποιου ἀρχηγοῦ κράτους πρός τόν Κολοκοτρώνη, περί πώλησης ἑνός μικροῦ κομματιοῦ Ἑλληνικῆς γῆς ἤ ἀκόμα χειρότερα, ἑνός ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ μνημείου, ἄς ποῦμε τῆς Ἀκρόπολης, πρός ἐξόφληση ὑποχρεώσεων ἀπό τά τότε δάνεια.

Ἄς ἀγαπήσουμε λοιπόν καί πάλι τήν ἱστορία καί τήν πατρίδα μας. Ἄς διαβάσουμε, ἄς μάθουμε τήν ἀλήθεια. Ἄς ξυπνήσει καί πάλι ὁ πόθος γιά τά ὅσια καί τά ἱερά μας. Ἄς ἀνοίξουμε τά μάτια μας νά ἐκτιμήσουμε καί νά θαυμάσουμε τήν μοναδική καί πολύτιμη κληρονομιά μας. Ἄς μεταδώσουμε στίς ψυχές τῶν παιδιῶν μας τό δέος καί τήν ὑπερηφάνεια γιά τούς προγόνους τους, πού τόσο ἀτιμωτικά καί ἀδιάφορα παραμερίστηκαν ἀπό ἀήθη καί αἰσχρά πρότυπα. Καί τέλος ἄς κατανοήσουμε ὅτι μόνον οἱ αἰώνιες Ἑλληνορθόδοξες ἀξίες μας μποροῦν καί νά ἀναστήσουν ἀλλά καί νά κρατήσουν γερά στά πόδια του τό Ἔθνος μας, ὅπως κρατοῦσαν καί προφύλασσαν ἐπί χίλια διακόσια ἔτη τήν Ἑλληνορθόδοξη αὐτοκρατορία μας.

Ἀναστάσιος  Μυρίλλας

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 146 

Ὀκτώβριος 2014