«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» - ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ!

Ἐνῶ ἐµεῖς ἐν µέσω Κρίσης ἐξακολουθοῦµε τίς σπατάλες

ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ!

Πατέρα Βασίλειε εὐλογεῖτε!

Ἀρχή τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς, µέ καινούριες προσδοκίες γιά παιδιά καί γονεῖς. Ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καί φέτος, κάθησε ἡ γυναίκα µου νά "ντύσει" τά βιβλία, πού ἔφεραν τά παιδιά ἀπό τό σχολεῖο.

Ἐγώ κρατῶντας της συντροφιά, ἄρχισα νά ξεφυλλίζω τά βιβλία κοιτῶντας τήν ὕλη.

Νά σηµειώσω, ὅτι στό Ἁµβοῦργο, τά βιβλία τά δανειζόµεθα ἀπό τό σχολεῖο, µέ ὑποχρέωση νά τά ἐπιστρέψουµε στό τέλος τοῦ ἔτους, σέ κατάσταση πού νά µποροῦν νά χρησιµοποιηθοῦν πάλι. Ἐξαίρεση ὁρισµένα βοηθήµατα ἤ βιβλία ἐργασίας πού οἱ µαθητές λύνουν ἀσκήσεις καί, γενικά, γράφουν πάνω στίς σελίδες τους.

Ὁπωσδήποτε ὑπάρχει ἡ εὐκαιρία νά ἀγοράση κάποιος τά βιβλία, στό ἐλεύθερο ἐµπόριο. Ὅταν ὅµως τό πρότεινα πρό ἐτῶν στήν γυναίκα µου, ἐκείνη τό ἀπέρριψε λέγοντας "θά κάνουµε ὅ,τι κάνουν ὅλοι".

Ἀρχίζοντας νά ξεφυλλίζω τό βιβλίο τῶν Γερµανικῶν τοῦ γιοῦ µου, στήν σφραγῖδα τοῦ σχολείου στό ἐσώφυλλο, ὑπῆρχαν τά ὀνόµατα ἄλλων δυό παιδιῶν, πού σηµαίνει ὅτι τά δυό προηγούµενα χρόνια, δυό παιδιά χρησιµοποίησαν τό συγκεκριµένο βιβλίο.

Στό βιβλίο τῶν µαθηµατικῶν ὑπῆρχαν τρία ὀνόµατα, δηλ. ἄλλα τρία παιδιά ἀρχῆς γενοµένης τήν περίοδο 2011/12 διδάχθηκαν ἀπό τό ἴδιο βιβλίο. Στό βιβλίο βιολογίας ὑπῆρχαν τέσσερα ὀνόµατα, πού σηµαίνει ἀπό τό σχολ. ἔτος 2010/11 ἀλλά τέσσερα παιδιά, διδάχθηκαν ἀπό τό ἴδιο βιβλίο.

Αὐτά, λοιπόν, ὅσον ἀφορᾶ στά σχολικά βιβλία, στήν πρώτη οἰκονοµική δύναµη τῆς Εὐρώπης σήµερα. Ἀναπόφευκτα γυρίζω πίσω στά δικά µου σχολικά χρόνια, κάπου στά µέσα της δεκαετίας τοῦ 70. Στό νοῦ µου ἔρχεται ἡ εἰκόνα τοῦ µεγάλου προαυλίου, τοῦ Γυµνασίου µας στήν Ν. Σµύρνη. Κάθε Ἰούνιο καί µετά ἀπό κάθε γραπτό διαγώνισµα, αὐτό τό τεράστιο προαύλιο, ἦταν σκεπασµένο ἀπό ἕνα ἄσπρο χαλί!! Τί ἦταν αὐτό τό χαλί;Ἦταν οἱ σελίδες τῶν βιβλίων πού µόλις εἶχαν σχίσει οἱ µαθητές!!!!! Τοῦ µαθήµατος, δηλαδή, στό ὁποῖο µόλις εἶχαν γράψει διαγώνισµα.

Τά βιβλία τά λαµβάναµε δωρεάν, ἀλλά κανείς δέν φρόντιζε νά µᾶς εὐαισθητοποιήσει, γιά τό ἀγαθό τῆς δηµόσιας περιουσίας. Οὔτε οἱ σχολικές ἀρχές,  οὔτε κανείς.. Ἁπλᾶ τά βιβλία, ἐκτός ἐξαιρέσεων, πήγαιναν στά σκουπίδια. Αὐτά τότε σέ µιά Ἑλλάδα πού µόλις εἰσερχόταν στήν τελευταία πράξη µιᾶς ἐθνικῆς τραγωδίας.

Μέ τήν µεταπολίτευση τό "ἔθιµο" συνεχίσθηκε, µιά καί γιά τούς περισσότερους πολιτικούς τῆς περιόδου –Κυβερνήση καί Ἀντιπολίτευση– οἱ λέξεις ἀνακύκλωση, οἰκολογία κ.λ.π ἦταν παντελῶς ἄγνωστες. Νά προσθέσω ὅτι τήν ἴδια περίπου περίοδο, οἱ πρῶτες ἀνησυχίες γιά τήν πορεία τοῦ δηµόσιου χρέους (Ξ. Ζολώτας) ἔφθαναν στήν δηµοσιότητα.

Μόνο ἡ Ἐκκλησία ἐκείνη τήν ἐποχή, µάζευε χαρτί, γιά τήν ἀποπεράτωση ναῶν, δείχνοντας µόνο ἐκείνη, πνεῦµα οἰκονοµίας καί σεβασµοῦ στό περιβάλλον. Θυµᾶµαι πού σέ τακτικά διαστήµατα,πήγαινα παλιές ἐφηµερίδες στό ὑπόγειο τοῦ Ναοῦ, πού ἦταν γεµᾶτο ἀπό δέµατα χαρτιοῦ τῶν ἐνοριτῶν.

Σκαλίζοντας λίγο τήν µνήµη µου, βλέπω σήµερα, τήν ἀσεβῆ γενικώτερα συµπεριφορά µας, ἀπέναντι στόν Δηµιουργό καί τίς πλούσιες εὐλογίες Του. Νά θυµηθῶ τίς ἐτήσιες εἰδήσεις τῶν ἐφηµερίδων, γιά χιλιάδες τόννους καρπῶν –π.χ. ροδακίνων– πού ἀπό τά δένδρα πήγαιναν κατ’ εὐθείαν στήν χωµατερή; Ἀναγνωρίζοντας τό πρόβληµα τῆς συγκρατήσεως τῶν τιµῶν καί διαθέσεως τοῦ προϊόντος, δέν µπορῶ νά µήν σκεφθῶ, ὅτι ἑκατοµµύρια ἄνθρωποι στόν κόσµο, πέθαιναν ἀπό πεῖνα. Ἄραγε τυχαῖα  ἡ πείνα χτύπησε ἐσχάτως καί τήν Ἑλληνική πόρτα;

Νά θυµηθῶ τόν διπλάσιο σχεδόν ἀριθµό ἀµβλώσεων, ἐν σχέσει µέ τίς γεννήσεις; Σέ ἐποχή πού ὑποτίθεται ὅτι ἦταν καί ὑπό ἀπαγόρευση; Πραγµατική αὐτοκτονία γιά µιά µικρή κοινωνία. Τριάντα χρόνια ἀργότερα, ἄκουσα ἀπό ἔνστολο νά λέει "Ξέρετε, τά στρατόπεδα κλείνουν" καί ὅταν ρώτησα γιατί, ἀπήντησε "Νά... δέν ἔχουµε πιά τόσους στρατιῶτες"!!

Φθάσαµε, λοιπόν, σήµερα στό σηµεῖο, νά σπᾶµε τό κεφάλι µας νά βροῦµε, πῶς βρεθήκαµε σέ αὐτήν τήν οἰκονοµική, καί ὄχι µόνο, κρίση, πού ἐπιτρέπει ἐκτός τῶν ἄλλων, σέ κάθε ἐθνοµηδενιστή νά γίνεται ἀστέρας τῆς πολιτικῆς.

Μά ἐµεῖς ἔχουµε ἀκέραιη τήν εὐθύνη. Ἐµεῖς καί µόνο ἐµεῖς,  πού ἀποµακρυνθήκαµε ἀπό τόν Θεό καί τίς παραδόσεις µας. Νά ἐλπίζουµε ὅτι θά µᾶς λυπηθεῖ καί θά µᾶς στείλει Μακκαβαίους, ὅπως ἔλεγε καί ὁ π. Παΐσιος.

Μέ σεβασµό

Ἀµβοῦργο 13.9.2014

Στυλιανός Ρουτζούνης

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 146 

Ὀκτώβριος 2014