«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» - ΣΙΓΑ ΜΗ ΧΑΣΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ «ΕΘΝΑΚΙ» !...

ΣΙΓΑ  ΜΗ  ΧΑΣΕΙ  Ο  ΚΟΣΜΟΣ

ΤΟ  «ΕΘΝΑΚΙ» !...

Ὁ Μάρτιος εἶναι ὁ μήνας πού συνήθως, γιορτάζαμε τήν ἐθνική μας περηφάνεια. Ἡ διπλῆ γιορτή ἑνός λαοῦ πού βρῆκε τή δύναμη νά ἀναστηθεῖ ὕστερα ἀπό τετρακόσια χρόνια θανάτου. Οἱ περισσότεροι λαοί θά εἶχαν σβήσει ἀπό τό χάρτη, ἀλλά ὄχι ἐμεῖς. Ἐμεῖς εἴχαμε τή μυστική ζωή μας, τό μάννα πού μᾶς ἔτρεφε καί μᾶς κρατοῦσε στήν ὕπαρξη ὅταν ὅλα ἦταν χαμένα. Ἐμεῖς εἴχαμε τήν Ὑπέρμαχο στρατηγό πού μᾶς εἶχε συνηθίσει νά μάχεται πρώτη στούς πολέμους μας, ἀρκεῖ νά Τῆς τό ζητούσαμε, ἀρκεῖ νά Τήν φωνάζαμε νά ἔρθει μαζί μας.

Ἔτσι εἴχαμε συνηθίσει, λοιπόν, νά ἀκοῦμε ἀπό μικρά παιδιά, ὅτι κάποιοι παπποῦδες μας, κάποιοι “παλαβοί”, γενναῖοι ἄνθρωποι –πού ἦταν κι ἀγράμματοι καί δέν ἤξεραν νά μετρᾶνε γι’ αὐτό δέ νοιάστηκαν καί ποτέ νά μετρήσουν τόν ἀριθμό τους γιά νά δοῦν ὅτι εἶναι λίγοι κι οἱ ἐχθροί τους πολλοί– ἀποφάσισαν νά “φωνάξουν” τήν Ὑπέρμαχο στρατηγό τήν ἡμέρα τῆς γιορτῆς Της καί νά Τῆς δώσουν τήν ἀρχιστρατηγία γιά νά τούς ὁδηγήσει Ἐκείνη σ’ ἕνα πόλεμο πού δέν εἶχαν καμμιά ἐλπίδα νά νικήσουν. Ἕνα πόλεμο πού δέν θά τούς ἔδινε πλούτη καί κατακτήσεις, ἀλλά θά τούς ἔδινε πίσω τήν ἴδια τους τήν ψυχή, τήν ἴδια τους τήν ὑπόσταση.

Ἔτσι “ἁπλοϊκά” καί ξεκάθαρα κέρδισαν πίσω τήν ἱστορική τους ὕπαρξη ἐκεῖνοι οἱ “παλαβοί” παπποῦδες μας, ἔτσι ἔζησαν κι ἔτσι πέθαναν, μέ τήν Ὑπέρμαχο στρατηγό γιά καύχημα καί καμάρι τους καί ὁδηγό τους.

Ἔτσι διηγήθηκαν τήν ἱστορία τους στά παιδιά τους καί στά παιδιά τῶν παιδιῶν τους καί στά παιδιά τῶν παιδιῶν τῶν παιδιῶν τους. Μέχρι πού φτάσαμε στά δικά μας “προοδευμένα” χρόνια. Στά χρόνια πού δέν μπορεῖ ὁ καθένας νά λέει ὅ,τι θέλει, οὔτε νά μαθαίνει στά παιδιά μας ὅ,τι “παραμύθι” τοῦ κατέβει.

Γιατί πρέπει νά πιστεύουμε καί νά ὑποστηρίζουμε μόνον ὅ,τι εἶναι “πολιτικά ὀρθό”. Κι ἡ Ὑπέρμαχος στρατηγός ὁπωσδήποτε δέν εἶναι... “πολιτικά ὀρθή”! Γιατί θίγονται οἱ φίλοι μας καί γείτονές μας, ἐναντίον τῶν ὁποίων πολέμησε. Καί γιατί –τέλος πάντων– σάν ἰδέα, νά ἔχεις μιά Ὑπέρμαχο στρατηγό εἶναι γελοία. Ἄσε πού ἡ Εἰκόνα Της προσβάλλει καί τούς ἀλλοθρήσκους!

Τί εἶναι, λοιπόν, “πολιτικά ὀρθό” νά μαθαίνουμε στά παιδιά μας; Μήν ἀνησυχεῖτε, ὑπάρχει –εὐτυχῶς– ἡ Εὐρώπη πού θά μᾶς τό καθορίσει. Ἡ Εὐρώπη πού, τόσους αἰῶνες, δέν μπορεῖ ἀκόμα νά ξεπεράσει τό μῖσος πού τρέφει γιά μᾶς, ἀλλά μέ τήν πρώτη εὐκαιρία στάζει χολή ἐναντίον μας. Ἡ Εὐρώπη πού δέν ἀνεχόταν ὁ “βασιλεύς καί αὐτοκράτωρ τῶν Ρωμαίων” νά μιλάει ἑλληνικά, γι’ αὐτό τόν ὀνόμασε “αὐτοκράτορα τῶν Γραικῶν”. Ἡ Εὐρώπη πού ξεκίνησε –ὑποτίθεται– νά ἐλευθερώσει τούς Ἁγίους Τόπους ἀπό τούς μουσουλμάνους καί κατέληξε νά πέσει σάν πεινασμένο θηρίο πάνω στήν πιό πλούσια καί πιό ὄμορφη πόλη τοῦ κόσμου, τήν Πόλη, τή Βασιλεύουσα, μέ τέτοια ἀγριότητα καί τέτοια λύσσα, ὥστε τρόμαξαν καί οἱ ἴδιοι μέ τούς ἑαυτούς τους.

Ποτέ οἱ Τοῦρκοι δέν λεηλάτησαν καί δέν κατέστρεψαν καί δέν ἀφάνισαν μέ τόσο μῖσος, ὅσο οἱ Εὐρωπαῖοι. Οἱ Τοῦρκοι ἦρθαν νά οἰκειοποιηθοῦν αὐτό πού θαύμαζαν καί τούς θάμπωνε μέ τή δόξα του, γιά νά βροῦν κι αὐτοί τήν ὑπόστασή τους σάν λαός μέσα στόν κόσμο. Οἱ Εὐρωπαῖοι ἦρθαν νά ἀφανίσουν αὐτό πού ἔνοιωθαν ἀνώτερό τους, γιά νά μήν ὑπάρχει, γιά νά ὑπάρχουν μόνον αὐτοί.

Τοὐλάχιστον, μέχρι σήμερα, οἱ ἐχθροί μας μᾶς σέβονταν, ἀκόμα κι ὅταν ἔπαψαν νά μᾶς φοβοῦνται. Τώρα φτάσαμε στήν κατάντια νά μᾶς περιπαίζουν καί νά τό “παίζουν” σωτῆρες μας. Τώρα οἱ “φίλοι” μας οἱ Γερμανοί, στό περιοδικό Focus, μᾶς ἀποκαλοῦν “ἐθνάκι” καί μᾶς παρουσιάζουν σάν κάποιους γραφικούς τρελλούς πού χρειάζονται κάπου-κάπου κι ἕνα χαστούκι γιά νά συνέλθουν. Δέν πειράζει ὅμως, εὐτυχῶς πού ὑπάρχει ἡ “μαμά” Εὐρώπη γιά νά τραβάει κανένα αὐτί στά ἄτακτα παιδιά. Ὅπως τότε πού παρακολουθοῦσε ἀπαθής τήν Ἀνατολική Ρωμαϊκή αὐτοκρατορία νά πέφτει κομμάτι-κομμάτι στά χέρια τῶν Τούρκων, κι ἡ πλούσια “μαμά” Εὐρώπη φρόντιζε μόνο νά πετύχει καλές ἐμπορικές συμφωνίες μέ τούς κατακτητές μας.

Κι ἔχει τό θρᾶσος, σήμερα, νά μᾶς ἀποκαλεῖ “ἐθνάκι”, καί νά μᾶς κάνει τόν κηδεμόνα, ποιός; Ἕνας λαός πού αἱματοκύλισε δυό φορές τόν κόσμο ὁλόκληρο, πού ἔβαλε πρῶτος αὐτός τούς ὅρους “φασισμός” καί “γενοκτονία” μέσα στήν παγκόσμια ἱστορία, ἕνας λαός πού ἦρθε κατακτητής στήν πατρίδα μας καί σκότωσε καί λεηλάτησε καί ἀκόμα δέν ἔχει ἀποδώσει δικαιοσύνη γιά τά ἐγκλήματά του ...

Αὐτός ὁ ἀδίσταχτος λαός μᾶς εἰρωνεύεται γιατί ἔχουμε τούς ἁγίους μας μέ τίς “εἰδικότητές” τους καί τίς εἰκόνες τους παντοῦ. Αὐτός ὁ λαός ἔχει κουράγιο νά δίνει μαθήματα ἀκόμα. Κι ἐμεῖς ἀκοῦμε καί δέν μιλᾶμε καί σκύβουμε τό κεφάλι.

Ἐμεῖς, τά ἐγγόνια ἐκείνων πού δέν ἔνοιωθαν “ἐθνάκι” οὔτε ὅταν τό γιαταγάνι τούς ἔπαιρνε τό κεφάλι, τώρα ἀποφασίσαμε ὅτι πρέπει νά σκεφτόμαστε “πολιτικῶς ὀρθά”. Οἱ στατιστικές μᾶς ὀνομάζουν ἐθνάκι; Ἐθνάκι εἴμαστε. Πάει καί τέλειωσε! Γιατί πρέπει νά φιλᾶμε τό χέρι πού μᾶς ταΐζει, ἔστω κι ἄν μᾶς δίνει κάπου-κάπου ἕνα χαστούκι. Γιατί τώρα πιά μάθαμε ἀπό τήν πεῖρα μας. Κι ἡ πεῖρα μᾶς λέει ὅτι “πολιτικά ὀρθή” ἦταν ἡ ἀπόφαση τοῦ... Ἐφιάλτη νά σεβαστεῖ τίς στατιστικές καί νά συμπεριφερθεῖ ρεαλιστικά, ἀντίθετα ἀπό ἐκείνους τούς τρακόσιους γραφικούς πού νόμιζαν ὅτι κάτι θά πετύχουν πηγαίνοντας ἀντίθετα στή λογική καί στό προφανές. Ὁρῖστε ἕνας παρεξηγημένος καί παραγνωρισμένος ἥρωας, ἕνας ὁραματιστής, τόσο μπροστά ἀπ’ τήν ἐποχή του, πού κανένας δέν ἔχει ἐξυμνήσει ὅσο θά ἔπρεπε!

Θά πρότεινα, λοιπόν, στό Ὑπουργεῖο μας τῆς “διά βίου μάθησης”, ἡ γιορτή τῆς 25ης Μαρτίου νά ἀφιερωθεῖ στόν Ἐφιάλτη καί σέ ὅλους τούς “φωτισμένους” Ἐφιάλτες πού ἀκολούθησαν καί ἀκολουθοῦν τό λαμπρό του παράδειγμα! Γιατί τό ἐθνάκι μας πρέπει κάποτε νά ξυπνήσει καί νά ἐγκαταλείψει τίς παραισθήσεις του γιά μεγαλεῖα καί κουραφέξαλα. Πρέπει νά ποτιστεῖ μέ τίς “πολιτικά ὀρθές” ἰδέες τῆς ἐποχῆς μας. Καί νά συνειδητοποιήσει ὅτι στά “ἀφεντικά” μας δέν ἀντιστεκόμαστε. Τά προσκυνᾶμε. Αὐτά προσκυνᾶμε! Ὄχι εἰκόνες καί Ὑπερμάχους Στρατηγούς!...

Δέν εἶναι ποτέ ἀργά νά μαθαίνει κανείς. Ἐξ ἄλλου, γι’ αὐτό ὑπάρχει καί ἡ “διά βίου μάθηση” ...

Θνησκέτω ἡ Ἑλλάδα!

Σιγά μή χάσει ὁ κόσμος τό «ἐθνάκι»!...

Νινέττα  Βολουδάκη

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Φύλλου  93

Μάρτιος  2010