«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» - ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΓΙΑ... ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ!

Τὸ διαβάσαμε καὶ αὐτό...

ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΓΙΑ... ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ!

Ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς σὲ ἐπιφυλλίδα του ἐπικρίνει τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλον γιὰ δογματικὲς παρεκκλίσεις στὴ διατύπωση τοῦ δόγματος τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Δὲν ἀναγράφουμε τὸ ὄνομα τοῦ κ. Καθηγητοῦ, ἀπὸ σεβασμὸ στὸ πρόσωπό του καὶ γιατὶ ἀναγνωρίζουμε τὴν εὐσέβεια καὶ τὴν ἀγάπη του πρὸς τὴν Ἐκκλησία. Ὅμως, μὲ λύπη διαβάσαμε τὴν ἐπιφυλλίδα του καί, δυστυχῶς, διακρίναμε σ’ αὐτὴν ἔντονη καχυποψία, παρεξήγηση διατυπώσεων καὶ ἄρνηση τῶν αὐτονοήτων, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ κριτικὴ τοῦ κ. Καθηγητοῦ νὰ ἐκθέτη τὸν ἴδιο καὶ ὄχι τὸν Ἀρχιεπίσκοπο.

Δὲν προσφέρεται ὁ χῶρος τοῦ περιοδικοῦ μας γιὰ διεξοδικὴ ἀναίρεση τῆς ἄδικης κριτικῆς. Ἀρκούμεθα μόνο σὲ λίγες ἐπισημάνσεις γιὰ νὰ στηρίξουμε τὴν ἀποδοκιμασία μας σὲ ἕνα κείμενο, ποὺ ἐνῶ ἀγνοεῖ τὴν Δογματικὴ ἐπικρίνει τὶς Δογματικὲς διατυπώσεις ἄλλου καὶ μάλιστα Προκαθημένου Ἐκκλησίας.

Ὁ κ. Καθηγητὴς δὲν καταλαβαίνει πῶς ἡ Μετάνοια εἶναι προϋπόθεση τῆς θεολογίας! Δὲν καταλαβαίνει καὶ χαρακτηρίζει «ἀσαφεῖς καὶ ἀόριστες νοηματικῶς φράσεις, ὅπως “βούληση Περισσοτέρων προσώπων”, “δὲν εἶναι τώρα μόνος ὁ Θεὸς δημιουργὸς”» σὰν νὰ μὴν ἔχη ποτὲ διαβάσει ὅτι ἡ βούληση καὶ ἡ δημιουργικότης εἶναι κοινὴ Θεία ἐνέργεια καὶ τῶν Τριῶν Θείων Προσώπων.

Παρεξηγεῖ τὴν φράση τοῦ Μακαριωτάτου ὅτι «τὰ Πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος εἶναι μὲν χωριστὰ ἀλλὰ ταὐτόχρονα εἶναι καὶ ἑνωμένα μεταξύ τους» καὶ προσπαθεῖ νὰ τὸν ἐπαναφέρη στὴν τάξη, σὰν νὰ ἀγνοῆ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τὴν δογματικὴ διατύπωση τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ τὴ διάκριση τῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ ὅτι εἶναι Αὐτὰ ἑνωμένα «ἀσυγχύτως» καὶ «ἀδιαιρέτως». Τὸ παράδοξο εἶναι πὼς γιὰ τὴ λύση τοῦ ἀνύπαρκτου προβλήματος προτείνει μιὰ λέξη, κατ’ αὐτὸν «κλειδὶ»: τὴν λέξη «ἀδιαστάτως»! Περιττό νὰ ποῦμε ὅτι αὐτὸ τὸ ἐπίρρημα χαρακτηρίζει τὶς δύο φύσεις τοῦ Χριστοῦ καὶ ὄχι τὴ σχέση τῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Κλείνουμε μὲ μιὰ ὄντως κωμικὴ ἐπίκριση τοῦ κ. Καθηγητοῦ. Χλευάζει τὸν Ἀρχιεπίσκοπο πὼς παραλογίζεται ἐπειδὴ ὑποστηρίζει ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε μεταξύ μας ὁμοούσιοι. Δηλαδὴ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μετέχουμε στὴν ἴδια ἀνθρώπινη οὐσία. Καὶ καταλήγει: «Πρὸς Θεοῦ Μακαριώτατε...!» Εἴμαστε περίεργοι νὰ μάθουμε: Μὲ ποιὸν ἄραγε νιώθει ὁμοούσιος ὁ κ. Καθηγητὴς ἀφοῦ δὲν αἰσθάνεται ὁμοούσιος μὲ τοὺς ἀνθρώπους;

πρωτ. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 27

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ  2004