Ἐφημερίδα "ΚΟΙΝΩΝΙΑ" - Μέσω του ισλάμ επιδιώκουν την εξαφάνιση του Χριστιανισμοῦ (Διαβᾶστε το)

ΜΕσω τοΥ ισλΑμ επιδιΩκουν την εξαφανιση τοΥ ΧριστιανισμοΥ

Τελευταία μᾶς ἦρθε ἀπό τή Νορβηγία ἡ ἑξῆς πρωτοφανής γιά τά εὐρωπαϊκά δεδομένα εἴδηση: ἡ ἰσλαμική τρομοκρατική ὀργάνωση Ansar al-Sunna ἀπαιτεῖ ἀπό τήν κυβέρνηση τῆς Νορβηγίας τήν ἀναγνώριση τῆς πρωτεύουσας Ὄσλο ὡς μουσουλμανικῆς πόλης μέ μουσουλμανικό ἔθνος. Στήν περίπτωση πού δέν εἰσακουστεῖ τό αἴτημά της ἀπειλεῖ μέ ἱερό πόλεμο, μέ μία νέα 11η Σεπτεμβρίου σέ Νορβηγικό ἔδαφος, ἤ μέ μεγαλύτερες ἐπιθέσεις ἀπό ἐκείνην πού δέχθηκε ἡ Νορβηγία στίς 22 Ἰουλίου ἀπό τόν Breivik. Χαρακτηριστικά ἡ ὀργάνωση ἀναφέρει ἐπί λέξει στή διακήρυξή της, πού στάλθηκε σέ ὅλους τούς Νορβηγούς πολιτικούς καί δημοσιογράφους: «Δέν θέλουμε νά εἴμαστε μέρος τῆς νορβηγικῆς κοινωνίας. Ἐπίσης δέν θέλουμε νά φύγουμε ἀπό τήν Νορβηγία, γιατί γεννηθήκαμε καί μεγαλώσαμε ἐδῶ. Καί ἡ γῆ τοῦ Ἀλλάχ ἀνήκει σέ ὅλους» (βλ. http://www.logiosermis.net/2013/11/ansar-al-sunna-grnland.html#.Up2SnsRdUmk καί http://www.agioritikovima.gr/diethni/33434-oi-ilamites-a). Ἡ συγκεκριμένη αὐτή τρομοκρατική ὀργάνωση δέν εἶναι ὅμως τό μόνο μουσουλμανικό στοιχεῖο πού προβάλλει διεκδικήσεις στή Νορβηγία, ἡ ὁποία τό 1974 ἄνοιξε τό πρῶτο ἐπίσημο τζαμί. Ἐντυπωσιακή ἦταν ἡ ἀπόλυτα νόμιμη τριήμερη συγκέντρωση –ἡ μεγαλύτερη ὡς τώρα– 4000 μουσουλμάνων στό Ὄσλο μέ τίτλο «Peace Conference Scandinavia 2013» πού ὀργανώθηκε στίς 23-25 Μαρτίου ἀπό τό Islam Net, τήν ὀργάνωση ὀμπρέλα τῶν Μουσουλμάνων στή Νορβηγία. Οἱ συγκεντρωμένοι ἐκεῖ μουσουλμάνοι διεκδίκησαν τήν ἐκπροσώπησή τους στό Κοινοβούλιο τῆς Νορβηγίας καί μέ ἀπόλυτη ὁμοφωνία καί μέ ἰδιαίτερο δυναμισμό προέβαλαν τήν αὐστηρή τήρηση τῆς σαρίας μέ ποινές ὅπως λιθοβολισμό γιά μοιχεία καί ὁμοφυλοφίλους κ.ἄ. (βλ https://open-speech.com/showthread.php/653540-Gr%C3%B6%C3%9Fte-Moslemversammlung-Norwegens-fordert-Steinigung-von-Ehebrecherinnen-und-Homosexuellen). Ὅλα αὐτά συμβαίνουν στή Νορβηγία, ὅπου ἡ μουσουλμανική κοινότητα μετράει περίπου 200.000 ἄτομα, ἀποτελεῖ δηλαδή μόλις τό 3,5 % τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Νορβηγίας.

Ὅσοι, βέβαια, ἔχουν ἔστω καί λίγη γνώση τοῦ Ἰσλάμ, δέν παραξενεύονται μέ τήν εἴδηση αὐτή, ἀφοῦ ἐκφράζει μέ ἀπόλυτη συνέπεια τήν πεποίθηση τῶν μουσουλμάνων, ὅτι ὅλος ὁ κόσμος ἀνήκει στόν Ἀλλάχ. Ἡ διαμόρφωση τῆς ζωῆς καί οἱ ἀντιλήψεις τῶν λαῶν γιά τό Θεό ἐπιβάλλουν στή συνέχεια τό διαχωρισμό αὐτοῦ τοῦ κόσμου τοῦ Ἀλλάχ σέ Χώρα τῆς Εἰρήνης, δηλ. τοῦ Ἰσλάμ (ἐκεῖ πού ἐπικρατεῖ τό Ἰσλάμ σέ μεγάλο ποσοστό) καί Χώρα τοῦ Πολέμου (ἐκεῖ πού ὀφείλει νά ἐπικρατήσει τό Ἰσλάμ) ὥσπου τελικά νά ἐπιτευχθεῖ σέ ὅλο τόν κόσμο ἡ ὑποταγή στό θέλημα τοῦ Ἀλλάχ. Ὁ Dr. Peter Hammond στό βιβλίο του «Slavery, Terrorism and Islam: The Historical Roots and Contemporary Threat» μέ παραδείγματα ἀπό τίς ἀνά τόν κόσμο μειονότητες ἤ καί πλειοψηφίες τοῦ  Ἰσλάμ, μᾶς μεταφέρει τήν ἀνάλογα μέ τά ποσοστά ἐπί τοῦ πληθυσμοῦ δράση τῶν μουσουλμάνων (http://www.freerepublic.com/focus/f-news/2920784/posts).

Οi μουσουλμάνοι της Ελλάδος
αυξάνονται δραματικά

Ἄς ἔλθουμε τώρα στά δικά μας δεδομένα. Ἐνῶ στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1990 τό ποσοστό τῶν μουσουλμάνων στήν Ἑλλάδα ἦταν μόλις 1,3% –βασικά ἡ μουσουλμανική μειονότητα τῆς Θράκης– τώρα ἔχει φτάσει σύμφωνα μέ τήν ἔκθεση τοῦ Pew Forum on Religion and Public Life (Σεπτέμβριος 2010) στό 4,7% (περίπου 527.000 ἄτομα, ἀπό τά ὁποῖα 120.000 ἀντιστοιχοῦν στούς μουσουλμάνους τῆς Θράκης). Ἡ δέ Μουσουλμανική Ἕνωση Ἑλλάδας δίνει κάπως ὑπερβολικά τόν διπλάσιο ἀριθμό, περίπου 1.000.000 ἄτομα, ἀπό τά ὁποῖα οἱ 700.000 ζοῦν στήν Ἀττική. Λόγῳ τῆς συνεχιζόμενης ἀθρόας λαθρομετανάστευσης, φυσικά, δέν ὑπάρχουν ἀκριβεῖς καί ἔγκυροι ἀριθμοί. Ἀλλά ἀκόμα καί νά δεχθεῖ κανείς τό ποσοστό τοῦ 4,7% αὐτό σημαίνει, ὅτι τό μουσουλμανικό στοιχεῖο μέσα σέ 20 χρόνια ἔχει σχεδόν τετραπλασιαστεῖ. Γιά τό 2030 προβλέπει ἡ ἴδια ἔκθεση τοῦ Pew Forum on Religion and Public Life, τό ποσοστό νάφθάσειτό 6,9%. Καμία εὐρωπαϊκή χώρα, προφανῶς, δέν παρουσιάζει ἔστω κατά προσέγγιση ἀνάλογους μέ τήν Ἑλλάδα ρυθμούς αὔξησης τοῦ μουσουλμανικοῦ στοιχείου.

Ἐπιπλέον, γιά μία σωστή ἐκτίμηση τῆς κατάστασης στήν Ἑλλάδα πρέπει νά συνυπολογιστεῖ στούς ἀριθμούς αὐτούς τό γεγονός, ὅτι ἔστω μία μικρή μερίδα αὐτῶν τῶν μουσουλμάνων, οἱ ὁποῖοι στό 90% εἶναι Σουνῖτες, πρόσκεινται φιλικά σέ ἐξτρεμιστικές ἰσλαμιστικές ὀργανώσεις, ὅπως τή Μουσουλμανική Ἀδελφότητα τῆς Αἰγύπτου, τήν Πακιστανική ὀργάνωση Jamaat e-Islami, ἤ τή Σουνιτική σέκτα τῶν Σαλαφιστῶν-Οὐαχαμπιτῶν, ἀπό τήν ὁποία προῆλθε ἡ Ἀλ-Κάϊντα καί ἄλλες Σουνιτικές ἰσλαμιστικές τρομοκρατικές ὀργανώσεις. Οἱ Σιῖτες, οἱ ὁποῖοι θεωροῦνται πιό μετριοπαθεῖς θρησκευτικά, δυνητικά μπορεῖ νά γίνουν ἐπικίνδυνοι λόγω τῆς δράσης τῆς Πρεσβείας τοῦ Ἰρᾶν στήν Ἀθήνα καί πυρήνων τῆς Λιβανέζικης Σιιτικῆς τρομοκρατικῆς ὀργάνωσης Χετζμπολάχ (Κόμμα τοῦ Ἀλλάχ).

Πολύ διαφωτιστικές εἶναι καί οἱ ἑξῆς πληροφορίες σχετικά μέ ἐξέχοντα πρόσωπα καί ἱδρύματα τῶν μουσουλμανικῶν κοινοτήτων:

Ἡ Μουσουλμανική Ἕνωση Ἑλλάδας πού, ὅπως ὑποστηρίζει, ἐκπροσωπεῖ ὅλους τους Μουσουλμάνους πού κατοικοῦν στήν Ἑλλάδα, δια­τηρεῖ μέσῳ τοῦ Αἰγυπτίου προέδρου τῆς Ναίμ Ἐλ Γαντούρ φιλικές σχέσεις μέ τή Μουσουλμανική Ἀδελφότητα καί τήν Τουρκική ἰσλαμιστική μή κυβερνητική ὀργάνωση μέ τήν ἐπωνυμία IHH. Μάλιστα, ἡ συμμετοχή τοῦ Ἐλ Γαντούρ στό Διοικητικό Συμβούλιο τοῦ Ἱεροῦ Τεμένους θεωρεῖται πολύ πιθανή.

Ἐπίσης ἰδιαίτερα φιλικά πρός τήν ἰσλαμιστική ὀργάνωση τῆς Μουσουλμανικῆς Ἀδελφότητας πρόσκειται καί τό Ἑλληνο-Ἀραβικό Μορφωτικό καί Πολιτιστικό Κέντρο στό Μοσχάτο, ὅπου στούς χώρους του στεγάζει ἄτυπο τζαμί γιά περίπου 3.000 πιστούς. Τό Κέντρο εἶναι μέλος τῆς Federation of Islamic Organizations of Europe (FIOE), πού μέ ἕδρα τίς Βρυξέλλες, συντονίζει τίς δράσεις τῶν Ἀδελφῶν Μουσουλμάνων στήν Εὐρώπη.

Ὁ δέ ἐπικεφαλῆς τοῦ Islamic Forum Ἀμπούλ Μπασάρ, ὀργάνωσης μέ διασυνδέσεις μέ τή Jamaat e-Islami, ἔχει ἤδη εἰσχωρήσει στήν Ἑλληνική πολιτική σκηνή. Τόν εἶχε συμπεριλάβει ὁ Πέτρος Κωνσταντίνου μαζί μέ πέντε ἄλλους ὁμοεθνεῖς του στό ψηφοδέλτιο τοῦ ΑΝΤΑΡΣΥΑ στίς τελευταῖες δημοτικές ἐκλογές στήν Ἀθήνα (Νοέμβριος 2010). (Γιά περισσότερες πληροφορίες σχετικά μέ ἀριθμούς, πρόσωπα ὅπως καί τίς μεγαλύτερες μουσουλμανικές κοινότητες στήν Ἑλλάδα βλ. τό ἄρθρο τοῦ Ἀνδρέα Μπανούτσου, Χαρτογράφηση Μουσουλμανικῶν κοινοτήτων στήν Ἑλλάδα, στήν ἰστοσελίδα http://www.rimse.gr/2013/02/blog-post.html).

Αὐτή ἡ ἰλιγγιώδης αὔξηση τοῦ μουσουλμανικοῦ στοιχείου καί γενικά ἡ ἀλλαγή τῆς πληθυσμιακῆς σύνθεσης τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας προφανῶς ὀφείλεται στήν παντελῆ ἀπουσία μεταναστευτικῆς πολιτικῆς τίς τελευταῖες δεκαετίες. Ἐάν δέ οἱ ἐξελίξεις αὐτές συνδυαστοῦν μέ τήν ταυτόχρονη προβολή τόσο τῆς νεωτεριστικῆς θεώρησης τῆς ἱστορίας ὅσο καί τοῦ πολυπολιτισμικοῦ μοντέλου γιά τήν Ἑλληνική κοινωνία δέν μπορεῖ κανείς παρά νά καταλήξει, ὅτι δέν πρόκειται ἁπλῶς γιά μία παράλειψη ἐκ μέρους τῶν πολιτικῶν ἀλλά γιά ἐπιδίωξη.

Ἄλλωστε, στό Νεοελληνικό Κράτος ἡ ἀλλοίωση τῆς Ὀρθόδοξης Χριστιανικῆς ταυτότητας ἀποτελεῖ μόνιμο στόχο τῶν πολιτικῶν ἡγεσιῶν τῆς χώρας ἀπό τόν Καποδίστρια καί ἑξῆς. Τώρα ἡ πληθυσμιακή ἀλλοίωση στέκεται καί αὐτή ἀρωγός στήν ἐπιδίωξη αὐτή.

Γιά νά ἐπιτελεστοῦν οἱ ἀλλαγές αὐτές, καί μάλιστα μέ ταχύτατους ρυθμούς τά τελευταῖα χρόνια, ἦταν ἀπαραίτητη ἡ διαστροφή καί ἐν πολλοῖς ἀπάλειψη τῆς ἱστορικῆς μνήμης, πού τό ἔργο αὐτό ἔχουν ἀναλάβει ἀπό τήν δεκαετία τοῦ ´90 οἱ ἀνιστόρητοι ἐκσυγχρονιστές τῆς Ἱστορίας. Ἰδιαίτερες προσπάθειες ἔπρεπε νά καταβληθοῦν στήν ἱστορική μνήμη πού ἀφορᾶ τίς ἐμπειρίες τοῦ ὑπόδουλου Ἑλληνισμοῦ μέ τό Ἰσλάμ ὅπως καί στό ζήτημα τῆς ἀποδέσμευσης τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τήν χρονική συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἔτσι μᾶς ἔμαθαν –παρά τή μεγάλη πληθώρα ἀντίθετων ἀποδεικτικῶν στοιχείων– ὅτι δέν ὑπῆρξε τό Κρυφό Σχολειό, ὅτι οἱ Χριστιανοί Ἕλληνες δέν ὑποφέρανε ἐπί Τουρκοκρατίας, ὅτι ἡ συμβολή τῆς Ἐκκλησίας στήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση δέν ἦταν καθοριστική, ὅτι δέν δόθηκε μέσῳ αὐτῆς τό ἐπίσημο ἔναυσμα γιά τήν Ἐπανάσταση (ἀμφισβήτηση τῆς Ἁγ. Λαύρας), ὅτι τό 1922 οἱ συνωστισμένοι στό λιμάνι τῆς Σμύρνης ἔκαναν τουρισμό, ὅτι δέν ἐπιχειρήθηκε ποτέ ἡ ἐξόντωση τοῦ  Ἑλληνικοῦ στοιχείου στήν Μικρασία κ.ἄ.

Μέ ἄλλα λόγια ἡ σημερινή πολιτική ἡγεσία ὑποστηρίζει, ὅτι δέν χρειάζεται νά ὑπάρχει φόβος ἤ ἔστω προβληματισμός γιά τήν ἐκρηκτική αὐτή αὔξηση τοῦ μουσουλμανικοῦ στοιχείου. Ἄλλωστε, ὅπως ὑποστηρίζεται, ὑπάρχει ἡ δική μας πολιτιστική ἀνωτερότητα πού μέσῳ τοῦ μοντέλου τοῦ ἄθρησκου, στήν πράξη ἄθεου κράτους εἶναι σέ θέση νά περιλάβει καί νά ἀφομοιώσει ὅλες αὐτές τίς τάσεις. Κανένας κίνδυνος δέν προέρχεται ἀπό ὁποιαδήποτε μειονότητα ἤ ἀπό τόν πολυπολιτισμικό χαρακτῆρα τῆς κοινωνίας. Ἀντίθετα, ἡ προβολή καί καλλιέργεια τῆς Ἑλληνορθόδοξης συνείδησης καί ταυτότητας ἐλλοχεύει τόν κίνδυνο τοῦ ρατσισμοῦ καί φανατισμοῦ, μᾶς πηγαίνει πίσω στόν μεσαίωνα.

Γιατί αυτή η επιμονή
γιά τήν ανέγερση του Τεμένους;

Μέσα στό πνεῦμα αὐτό κινεῖται καί ἡ ἀνέγερση τοῦ Τεμένους στό Βοτανικό. Τό Τάμα τοῦ  Ἔθνους γιά τούς πολιτικούς μας, ὅπως φαίνεται, ἔχει μετασχηματιστεῖ σέ Τέμενος. Μέ ἀπόλυτα δουλοπρεπῆ τρόπο ἐπιδιώκουν πάση θυσία νά ἐκπληρώσουν τήν ἀπαίτηση πολλῶν μουσουλμανικῶν χωρῶν γιά τήν ἀνέγερση τοῦ τεμένους, χωρῶν πού στό ἔδαφός τους δέν ἐπιτρέπουν τήν ἀνέγερση χριστιανικῶν ναῶν. Μάλιστα, στήν περίπτωση τοῦ κ. Ἐρντογᾶν ἡ ἀπαίτηση αὐτή συνδυά­ζεται μέ σχέδιο ἐπαναλειτουργίας τῆς Ἁγ. Σοφίας ὡς τζαμί. Καί ὁ Ἕλληνας φορολογούμενος καλεῖται νά πληρώσει ἀπό τήν τσέπη του αὐτό τό «μεγαλεπήβολο» ἔργο τῶν πολιτικῶν του, πού θεωροῦν ὅτι ἡ ἀνέγερση τοῦ τεμένους εἶναι πρός ὄφελος τοῦ δημοσίου συμφέροντος, τό ὁποῖο δέν ἔχει μόνο κόστος κατασκευῆς ἀλλά στή συνέχεια καί κόστος συντήρησης, καθαριότητας, φύλαξης, μισθοδοσίας Ἰμάμηδων καί ὑπηρετικοῦ προσωπικοῦ κ.λπ. Κυρίως ὅμως –καί αὐτό βαρύνει περισσότερο ἀπ’ ὅλα– μέ τό βῆμα αὐτό ἡ Ἑλλάδα προβαίνει στήν ἐπίσημη ἀναγνώριση μίας δεύτερης μουσουλμανικῆς μειονότητας σέ ἑλληνικό ἔδαφος –ἡ πρώτη, στή Θρᾴκη, ἔχει ἀναγνωριστεῖ μέ τή Συνθήκη τῆς Λωζάννης– αὐτή τή φορά στό Λεκανοπέδιο τῆς Ἀττικῆς. Προφανῶς ἡ κατασκευή τοῦ τεμένους στό Βοτανικό ἀποτελεῖ μόνο τήν ἀρχή, νά ἀνοίξει τό δρόμο γιά τή ἐπίσημη δημιουργία τεμένων καί τζαμιῶν σέ ὅλη τή χώρα.

Αὐτή εἶναι ἡ βούληση τῶν «Ἑλλήνων» πολιτικῶν, πού χρησιμοποιοῦν τή μουσουλμανική μειονότητα ὡς τό βασικό μοχλό γιά τήν ἐκ θεμελίων ἀνατροπή τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας, γιά τήν πλήρη ἀποεκκλησιαστικοποίηση καί τόν ἀφελληνισμό τοῦ λαοῦ. Ἰδιαίτερα χαρακτηριστικές εἶναι οἱ ὅλο καί αὐξανόμενες πιέσεις πρός τήν Ἐκκλησία, νά περιορίζεται ἀποκλειστικά στά θέματα λατρείας, νά τελεῖ τά μυστήρια καί νά προσφέρει κοινωνικό ἔργο, χωρίς νά τῆς δίνεται λόγος στά κοινωνικά θέματα. Ἔτσι, ὁ Ἑλληνικός λαός, μέ τό δεδομένο αὐτό τῆς περιθωριοποίησης τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ ἀποκλεισμοῦ της ἀπό τήν δημόσια ζωή, τρέφεται πνευματικά στήν καθημερινότητά του ἀποκλειστικά ἀπό τίς ἐπιλογές τῶν πολιτικῶν, οἱ ὁποῖοι ὡς γνήσιοι ἀπόγονοι τῶν δυτικοευρωπαίων ἔχουν ἀσπασθεῖ ἀπόλυτα τόν προτεσταντικῆς ἔμπνευσης διαχωρισμό τῆς θρησκείας ἀπό τή δημόσια ζωή καί τόν περιορισμό της ἀποκλειστικά στήν ἰδιωτική σφαῖρα –μία ὄντως σχιζοφρενική κατάσταση– καί στή συνέχεια ἔχουν ἐμποτιστεῖ πέρα γιά πέρα μέ τήν ἀθεΐα τῆς «διαφωτισμένης» Εὐρώπης.

Η αλλοίωση του μαθήματος των
Θρησκευτικών
οργανωμενο σχεδιο κατα της ορθοδοξιας

Τό τελευταῖο ἀποδεικνύεται περίτρανα καί μέ τό  ἀντισυνταγματικό σχέδιο τῆς μετατροπῆς τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σέ πολυθρησκειακό μάθημα. Τό σχέδιο αὐτό, στό ὁποῖο συμπίπτουν ἀπόλυτα οἱ παρατάξεις τῆς Βουλῆς ἀπό τό συντηρητικό μέχρι καί τόν ἀριστερό χῶρο, ἤδη ἔχει λάβει σάρκα καί ὀστᾶ μέ τό νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν γιά τά Θρησκευτικά, πού ἀπό τό 2011 βρίσκεται σέ πιλοτικό στάδιο ἐφαρμογῆς. Διδάσκονται παράλληλα ἀπό τήν Γ’ Δημοτικοῦ μέχρι τό τέλος τοῦ Λυκείου 6 διαφορετικές θρησκεῖες, δύο χριστιανικές ὁμολογίες καί φυσικά καί ἡ Ὀρθόδοξη θεώρηση. Παρά τήν ἀποτυχία αὐτοῦ του πολυθρησκειακοῦ μαθήματος σέ πιλοτικό στάδιο, ἡ σημερινή πολιτική ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί Θρησκευμάτων προωθεῖ τή γενική ἐφαρμογή του, ἐπιστρατεύοντας στήν ἐπιχειρηματολογία της τόσο τή δῆθεν πολυπολιτισμικότητα τῆς χώρας ὅσο καί τόν μεγάλο ἀριθμό τῶν αἰτήσεων ἀπαλλαγῆς ἀπό τό μάθημα. Τό ἴδιο τό Ὑπουργεῖο, βέβαια, μέ ἔντεχνο τρόπο ἐπεδίωξε αὐτή τήν κατάσταση, δίνοντας τό δικαίωμα ἀπαλλαγῆς ἐντελῶς ἀντισυνταγματικά καί σέ Ὀρθόδοξους μαθητές μέ τίς γνωστές ἐγκυκλίους τοῦ 2008 ὅπως καί τήν πρόσφατη σχετική ἐγκύκλιο τῆς 19-9-2013 (γιά περισσότερες πληροφορίες βλ. τό ἄρθρο μου «Οἱ ἀτέρμονες περιπέτειες τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν» στό προηγούμενο φύλλο ἀρ.20, σ.2). Μέ τόν τρόπο αὐτό τό ὅραμα τῶν πολιτικῶν γιά μία πλήρως ἀδιάφορη ὡς πρός τή θρησκεία, μία οὐσιαστικά ἄθεη Ἑλληνική κοινωνία φθάνει στήν πραγματοποίησή του. Διότι μέσῳ τοῦ ὁμολογιακοῦ χαρακτῆρα τοῦ μαθήματος, ἀκόμα καί μέ τίς πολλές ἐλλείψεις τῶν διδασκόντων, ἔφτανε τό Εὐαγγελικό μήνυμα τῆς Ὀρθοδοξίας στά αὐτιά καί στίς καρδιές τῶν παιδιῶν καί ἴσως, σέ ἀρκετές περιπτώσεις, καί μία γεύση τῆς ζωῆς πού ἔχει νά προσφέρει μόνο ὁ Χριστός. Ριζωνόταν, ἐπίσης, στή μνήμη τῶν παιδιῶν ἡ ἄμεση σύνδεση τοῦ Ὀρθοδόξου βιώματος μέ τήν ἱστορική συνέχεια αὐτοῦ τοῦ τόπου.

Μέ τήν ἰσοπέδωση πού θά φέρει τό νέο πολυθρησκειακό μάθημα ὅλα θά μοιάζουν ἴδια: Μήνυμα σωτηρίας στόν Χριστιανισμό ὅπως καί στίς ἄλλες θρησκεῖες, ἁγιότητα στόν Χριστιανισμό ὅπως καί στούς ἁγίους τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ἱδρυτής παγκόσμιας θρησκείας ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἱδρυτής ἄλλης παγκόσμιας θρησκείας τό ἱερό πρόσωπο τοῦ Μωάμεθ, ἄσχετα ἄν σύμφωνα μέ τήν Χαντίθ, τήν ἱερή παράδοση τοῦ Ἰσλάμ, παντρεύτηκε τήν ἀγαπημένη του γυναῖκα Αἴσα (ὁ ἴδιος περίπου 50 ἐτῶν) σέ ἡλικία 6 ἐτῶν καί ξεκίνησε τήν ἔγγαμη ζωή μαζί της σέ ἡλικία 9 ἐτῶν, ἄσχετα ἄν εἶχε τουλάχιστον 9-11 γυναῖκες. Σχετικά μέ αὐτό ὁ Μωάμεθ εἶχε λάβει εἰδική ἀποκάλυψη ἀπό τόν Ἀλλάχ: «Ὤ Προφῆτα, σοῦ ἐπιτρέπεται νά παντρευτεῖς τίς γυναῖκες πού προικοδότησες, ὅσες ἀπέκτησες μέ τήν δεξιά σου (ἐννοοῦνται οἱ σκλάβες πού τοῦ δόθηκαν ἀπό τόν Ἀλλάχ ὡς λεία)... καί κάθε ἄλλη πιστή γυναῖκα πού θέλει νά ἀφοσιωθεῖ σέ σένα. Αὐτό τό δικαίωμα τό δίνουμε μόνο σέ σένα...» (σούρα 33,50).

Ὁλόϊδιες θά μοιάζουν καί οἱ ἱερές γραφές, ἡ Ἁγία Γραφή τῶν Χριστιανῶν καί τό Κοράνι, παρά τά ὅσα διδάσκει. Ἐνδεικτικά ἀναφέρω: Σέ 95 στίχους ὁ Ἀλλάχ δίνει τήν ἐντολή γιά ἱερό πόλεμο. Μία γεύση μᾶς δίνουν τά ἑξῆς χωρία: «Ὁ πόλεμος εἶναι ὑποχρέωσή σας ... Κανέναν ἀπ’ αὐτούς νά τόν κάνετε φίλο σας πρίν δεχθεῖ νά πορεύεται στίς ὁδούς τοῦ Ἀλλάχ. Καί ὅπου σᾶς γυρίσουν τήν πλάτη νά τούς πιάσετε καί νά τούς σφάξετε (σούρα 4.91) ἤ «Χειρότερα ἀπό τά ζῷα εἶναι στά μάτια τοῦ Ἀλλάχ οἱ ἄπιστοι» (σούρα 8.57) ἤ «Ὁ μισθός ἐκείνων πού ἐναντιώνονται στόν Ἀλλάχ καί στόν ἀπόστολό του εἶναι νά σκοτώνονται καί νά σταυρώνονται ἤ νά ἀκρωτηριάζονται σέ χέρια καί πόδια ἐναλλάξ (σούρα 5.37) ἤ τέλος «Ὅταν συναντᾶτε ἀπίστους, κόψτε τούς τά κεφάλια μέχρι νά προκαλέσετε σφαγή ... Καί ἐκεῖνοι πού σκοτώνονται στό ὄνομα τοῦ Ἀλλάχ … θά τούς εἰσάγει στόν παράδεισο (σούρα 47.4-7).

Φυσικά, ὅλα ὅσα ἀνέφερα παραπάνω γιά τό πρόσωπο τοῦ Μωάμεθ καί γιά τό μῖσος πού κηρύττει τό Κοράνι δέν πρόκειται μέσα στό πνεῦμα τῆς πολυπολιτισμικότητας νά διδάσκονται στά σχολεῖα μας ἀπό σεβασμό πρός τούς πιστούς μουσουλμάνους. Ἁπλῶς θά διδάσκεται ἡ ἱερότητα τόσο τοῦ προσώπου τοῦ Μωάμεθ ὅσο καί τοῦ Κορανίου, ὅπως καί ὅλων των ἁγίων τῶν ἄλλων θρησκειῶν καί τῶν ἱερῶν γραφῶν τους.

Ἕνα, πάντως, πρέπει νά θεωρεῖται βέβαιο, ἐάν συνεχιστεῖ αὐτή ἡ προδοτική πολιτική πού ἀκολουθεῖται σήμερα στήν Ἑλλάδα: ἡ κατακόρυφη ἐνίσχυση τόσο πληθυσμιακά ὅσο καί ἀπό πλευρᾶς διεκδικήσεων τοῦ μουσουλμανικοῦ στοιχείου στήν Ἑλλάδα, ἐπειδή αὐτό ἀποκλείεται νά ἐπηρεαστεῖ ἀπό τήν ἰδεολογία τῶν πολυπολιτισμικῶν κηρυγμάτων τῶν πολιτικῶν μας. Καί αὐτή ἡ κατά κόρον αὔξηση τῆς μουσουλμανικῆς ἐπιρροῆς θά συμβαδίζει μέ τήν σχεδόν πλήρη ἀπώλεια τῆς Ὀρθόδοξης καί Ἐθνικῆς συνείδησης σέ μεγάλο μέρος τοῦ πληθυσμοῦ.

Λέων Μπράνγκ

Δρ. Θεολογίας