Οἱ πα­ρα­κα­τα­θῆ­κες τοῦ Στρα­τη­γοῦ Μα­κρυ­γι­άν­νη ὑ­πό τό πρῖ­σμα ἑ­νός ὑ­πνώτ­τον­τος Νεο­έλ­λη­νος

Οἱ πα­ρα­κα­τα­θῆ­κες τοῦ Στρα­τη­γοῦ Μα­κρυ­γι­άν­νη

ὑ­πό τό πρῖ­σμα ἑ­νός ὑ­πνώτ­τον­τος Νεο­έλ­λη­νος

«Ἄν θέ­λω­μεν τό λί­γο νά γε­νῆ με­γά­λον, πρέ­πει νά λατρεύ­ω­μεν τόν Θε­όν, νά ἀ­γα­πᾶ­με πα­τρί­δα, νά­χω­μεν ἀρετή, τά παι­διά μας νά τά μα­θα­ί­νω­μεν γράμ­μα­τα καί ἠθική.

Στρα­τη­γός Μα­κρυ­γι­άν­νης»

Ἔ κα­λά, τά εἴ­δα­με τά χα­ΐ­ρια μας καί μέ τίς συμ­βου­λές σου μπάρμπα-Γιάν­νη! Μή­πως ἀ­πό τό 1974 ἰ­δί­ως καί δῶ­θε, αὐ­τό δέν κά­να­με; Καί τόν Θε­όν λα­τρεύ­α­με(;), καί τήν Πατρίδα μας ἀ­γα­πήσα­με πα­ρά­φο­ρα(;), καί ἀ­ρε­τή στά παι­διά μας δι­δά­ξα­με(;) καί γράμ­μα­τα πολ­λά τους μά­θα­με(;), καί ἄρ­χον­τες τούς κα­λύ­τε­ρους τοῦ χω­ριοῦ ἐ­κλέ­ξα­με! Καί ὁ­ρί­στε σή­με­ρα ἡ κα­τάν­τια μας!

Γι΄ αὐ­τό σοῦ λέ­ω, ἄσε μας μέ τίς ἀ­πηρ­χαι­ω­μέ­νες ἰ­δέ­ες σου! Ὁ κό­σμος ἄλ­λα­ξε μπάρ­μπα-Γι­άν­νη­η­η­η, καί σύ ἀ­κό­μη δέν τό πῆ­ρες χαμ­πά­ρι: Ἄ­κου Θε­ός! Δερ­βέ­να­γα στό κε­φά­λι μας θά βά­λου­με; Ὅλο μή καί οὔ εἶ­ναι!

 Ὕ­στε­ρα, γιά ποιά πα­τρί­δα μοῦ τσαμ­που­νᾶς τώ­ρα; Ἐ­δῶ ἔ­χου­με γί­νει ὅ­λοι μιά παγ­κό­σμι­α γει­το­νιά καί μεῖς «οἱ ἔ­ξυ­πνοι» θά τήν χαλά­σου­με;

 Ὅ­σο γιά τήν ἀ­ρε­τή καί τήν ἠ­θι­κή, χα­ρᾶς τό πρᾶγ­μα: μιά ζω­ή τήν ἔ­χου­με κι ἄν δέν τήν γλεν­τή­σου­με τί θά κα­τα­λά­βου­με τί θά καταν­τή­σου­με (πού λέ­ει καί τό γνω­στόν ἀ­σμά­τι­ον)!

 Ἐ­πει­δή ἐ­σύ πῆ­γες καί ἔ­χυ­σες τό αἷ­μα σου γιά νά λευ­τε­ρω­θοῦ­με ἐ­μεῖς νο­μί­ζεις ὅ­τι σου χρω­στᾶ­με κά­τι; Τρί­χες, τί­πο­τα δέν σοῦ χρω­στᾶ­με ἤ­θε­λές τα καί ­πα­θές τα... ἄ­ει πα­ρά­τα μας πιά!

Βα­σί­λει­ος Λι­ά­κος