«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» - Μήπως ἔχει ἔρθει ἡ ὥρα τῆς εἰρηνικῆς ἐπανάστασης;

Μήπως ἔχει ἔρθει ἡ ὥρα

τῆς εἰρηνικῆς ἐπανάστασης;

Στούς χαλεπούς αὐτούς καιρούς τῆς οἰκονοµικῆς κρίσης, πού πλήττει δυστυχῶς τήν Πατρίδα µας, γινόµαστε ὅλοι µάρτυρες τῶν δυσάρεστων κοινωνικοοικονοµικῶν συνεπειῶν καί ἐπιπτώσεων αὐτῆς σέ ἑκατοντάδες χιλιάδες συµπολιτῶν µας. Ἡ ἀνεργία, ἡ ἔνδεια, ἡ µετανάστευση τῶν νέων στό ἐξωτερικό, ἡ κατακόρυφη αὔξηση τῆς ἐγκληµατικότητας, ἡ διατάραξη τῶν διαπροσωπικῶν σχέσεων τῶν ἀνθρώπων, ἡ ἀνασφάλεια, τό ἄγχος γιά τό αὔριο, ἡ ἀπουσία κάθε πνευ­µατικῆς καί πολιτισµικῆς δηµιουργίας εἶναι καταστάσεις πού λίγο πολύ µᾶς ἔχουν ἀγγίξει καί ἐπηρεάσει. Ἄραγε, ἔχουµε ἐνδόµυχα ἀναρωτηθεῖ γιατί συµβαίνουν ὅλα αὐτά σήµερα στήν Πατρίδα µας; Ἔχουµε ἀναρωτηθεῖ γιά τήν ἀληθινή αἰτία τῶν τραγικῶν καταστάσεων πού διαδραµατίζονται τά τελευταῖα χρόνια στή χώρα µας;

Θά ἤθελα στό σηµεῖο αὐτό νά σᾶς περιγράψω, σέ ἀντιδιαστολή αὐτῶν πού συµβαίνουν σήµερα στήν Πατρίδα µας, τί συµβαίνει σέ µία ἄλλη χώρα τῆς γῆς, τήν Γεωργία, µέσα ἀπό τήν ὀπτική γωνία µίας δηµοσιογράφου. Η Ellen Barry στό φύλλο τῆς «International Herald Tribune», τῆς 15ης Ὀκτωβρίου τοῦ 2012, δηµοσίευσε ἄρθρο µέ τίτλο «πῶς ἡ Ἐκκλησία βοήθησε τούς νικητές τῶν βουλευτικῶν ἐκλογῶν στήν Γεωργία». Μέσα ἀπό τό ἄρθρο αὐτό θά δεῖτε ἐναργώς πῶς οἱ Ὀρθόδοξοι Ποιµένες τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς Γεωργίας, χωρίς νά ἐπιζητοῦν κοσµική ἐξουσία, ἐπηρέασαν χωρίς εὐθυκρισία καί ἰδιοτέλεια τό ἐκλογικό σῶ­µα στήν ἐφαρµογή τοῦ θελήµατος τοῦ Θεοῦ καί ὄχι τῶν ἀνθρώπων. Ἀναφέρει τό ἄρθρο αὐτό σέ ἐλεύθερη µετάφραση τά ἀκόλουθα:

«Μία ἑβδοµάδα πρίν ἀπό τήν ἡµεροµηνία διεξαγωγῆς τῶν κοινο­βουλευτικῶν ἐκλογῶν στή Γεωργία, ὁ Πατριάρχης τῆς χώρας προέβη στή δική του ἰδιόµορφη προεκλογική τελετουργία. Κανόνισε νά µετα­φερθοῦν εἰκόνες καί ἱερά λείψανα σέ ἕνα ἀεροπλάνο, τό ὁποῖο θά πετοῦσε κυκλικά πάνω ἀπό τόν ἐναέριο χῶρο τῆς Γεωργίας, µέ τούς παριστάµενους ἱερεῖς νά προσεύχονται γιά τό µέλλον τῆς χώρας, σέ µία πιό ἐπικαιροποιηµένη ἔκδοση τῆς ἀρχαίας πρακτικῆς λιτάνευσης θαυµατουργῶν εἰκόνων καί ἱερῶν λειψάνων πρίν ἀπό ἐχθρικές ἐπι­δροµές καί ἄλλες συµφορές.

Ἦταν µία ἀποκαλυπτική χειρονοµία ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας, ἡ ὁποία ἀσκεῖ µία βαθιά, ἀλλά κυρίως πίσω ἀπό τά παρασκήνια, ἐπιρροή στήν πολιτική ζωή. Τό ἀποτέλεσµα τῶν ἐκλογῶν σήµανε  τό τέλος τῆς ὀκταετοῦς κυριαρχίας τοῦ προέδρου Μιχαήλ Σαακιασβίλι καί τῆς ὁµάδας του, οἱ ὁποῖοι προσπάθησαν νά εἰσαγάγουν τόν δυτικό τρόπο ζωῆς σέ αὐτή τήν συντηρητική κοινωνία. Ἡ προσπάθειά του αὐτή ὁδήγησε τήν κυβέρνηση τοῦ κ. Σαακιασβίλι σέ περιστασιακές συγκρούσεις µέ τήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἐπιδεινώθηκε καθώς ἡ χώρα ὁδηγοῦνταν πρός τίς ἐκλογές.

Ὁ Λεβάν Ἀµπασίντζε, ἕνας θρησκευτικός λόγιος, δήλωσε ὅτι «ὁ Πρόεδρος θά ἤλπιζε ὅτι στήν κρίσιµη στιγµή ὁ Πατριάρχης θά τούς στήριζε», κάτι τό ὁποῖο φυσικά δέν ἔγινε. Ἀντ’ αὐτοῦ, ἡ Ἐκκλησία εἶχε ἐπανειληµµένα δηλώσει τήν οὐδετερότητά της στήν ἐκλογική αὐτή διαδικασία, στέλνοντας ὅµως ἕνα σαφές µήνυµα στούς ψηφοφόρους ὅτι δέν ἐγκρίνει τήν κυβέρνηση. Ἦταν «µία πολύ δραστήρια καί ἀντί – κυβερνητική οὐδετερότητα».

Μετά τό ἀποτέλεσµα τῶν βουλευτικῶν ἐκλογῶν στήν Τιφλίδα ἄνοιξε ὁ δρόµος γιά µία νέα κυβέρνηση. Ἡ κυβέρνηση ἡ ὁποία σχηµα­τίστηκε ἀπό τόν δισεκατοµµυριοῦχο Μπίτζινα Ἰβανίσβιλλι, µαζί µέ ἕναν συνασπισµό κοµµάτων τῆς ἀντιπολίτευσης πού ὀνοµάζεται Γεωργιανό Ὄνειρο, θά ἀναλάβει τό ἀργότερο µέσα σέ αὐτό τόν µήνα τή διακυβέρνηση. Αὐτό συνέβη µέ τήν πολύ σηµαντική βοήθεια τοῦ Πατριάρχη Ἠλία ΙΙ, ὁ ὁποῖος ἦταν σαφῶς ἱκανοποιηµένος µέ αὐτή τήν πολιτική ἀλλαγή, λέγοντας σέ συνέντευξή του ὅτι δέν θυµᾶται πόσο καιρό ἔχει νά δεῖ τόσο πολλά χαρούµενα πρόσωπα στόν δρόµο. Ὁ Μη­τρο­πολίτης Γεράσιµος, ἐπικεφαλῆς τοῦ Τµήµατος Διεθνῶν Σχέσεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας, εἶπε ὅτι ἡ πτήση µέ τίς εἰκόνες καί τά ἱερά λείψανα εἶχαν τό ἐπιδιωκόµενο ἀποτέλεσµα, γιατί «ὁ Θεός εἰσάκουσε τήν προσευχή τῶν ἀνθρώπων καί ὅλα ἔγιναν µέ εἰρηνικό τρόπο, γεγονός πού φανερώνει καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί ἀποδεικνύει ὅτι ὁ Θεός εἶναι Ἐκεῖνος πού βασιλεύει». [...]

Οἱ πιό ἔνθερµοι Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι ὅµως δέν συµπαθοῦσαν τόν κ. Σαακιασβίλι, γιατί θεωροῦσαν ὅτι ἤθελε νά ἐπιβάλλει τίς ἀξίες καί τά πρότυπα τοῦ δυτικοῦ τρόπου ζωῆς καί τή σεξουαλική ἀπελευ­θέρωση. Ὅταν, γιά παράδειγµα, ἡ κυβέρνηση πρότεινε τήν ἔκδοση ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων, τό πιστό πλήρωµα τῆς Ὀρθόδοξης  Ἐκκλησίας διαµαρτυρήθηκε, ὑποστηρίζοντας ὅτι τά ἀναγνωριστικά γράµµατα (ID) γραµµένα στά ἀγγλικά, σηµαίνουν «Ἰ (ἐγώ) ὁ D(evil) (διάβολος)». Ἡ κυβέρνηση ὅµως προέτρεπε τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γεωργίας νά ἐκδώσει µία δήλωση λέγοντας ὅτι ἡ ἠλεκτρονική ταυτότητα δέν ἀποτελεῖ σφραγίδα τοῦ Ἀντιχρίστου.

Ἡ ρήξη ὅµως στίς σχέσεις τῆς κυβέρνησης τοῦ κ. Σαακιασβίλι καί τῆς Ἐκκλησίας ἐπῆλθε ὅταν ἐκείνη προσπάθησε µέσω νοµικῶν τροποποιήσεων νά ἀντιµετωπίσει τήν Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας ὡς ἰσότιµη µέ τίς ἄλλες θρησκεῖες. Ὁ Πατριάρχης τότε προειδοποίησε σέ ἕνα κήρυγµά του ὅτι «ὅσοι προσπάθησαν στό παρελθόν νά ταπεινώσουν τήν Ἐκκλησία τιµωρήθηκαν καί σίγουρα θά τιµωρηθοῦν ὅσοι προσπα­θοῦν νά πράξουν τό ἴδιο καί σήµερα». [...]

Στή συνέντευξη, ὁ µητροπολίτης Γεράσιµος διεµήνυσε ὅτι ὁ σκοπός τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι νά ἐπηρεάσει τό ἔργο τῆς νέας κυβέρνησης, ἀλλά νά παρέχει συµβουλές, ἀφοῦ «ὅ,τι συµβαίνει στήν πολιτεία µπορεῖ νά εἶναι πηγή χαρᾶς γιά τήν Ἐκκλησία ἤ πηγή θλίψης». Πρόσθεσε ἐπιπλέον, ὅτι ὁ Πατριάρχης πρότεινε µία συνάντηση µεταξύ τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ ὑπουργικοῦ συµβουλίου τοῦ κ. Ἰβανίσβιλλι, γιά νά συζητήσουν «τό τί πρέπει γίνει ἀπό τήν πλευρά τῆς Ἐκκλησίας καί τό τί πρέπει νά γίνει ἀπό τήν πλευρά τῶν κρατικῶν ἀξιωµατούχων».

Ἄν καί ὁ Μητροπολίτης ἦταν προσεκτικός, γιά νά µήν ἐπικρίνει εὐθέως τούς ἀπερχόµενους ἀξιωµατούχους, εἶπε ὅτι πιστεύει ὅτι ἡ κυβέρνηση τοῦ κ. Ἰβανίσβιλλι θά δηµιουργήσει νέες θέσεις ἐργασίας, δελεάζοντας τούς Γεωργιανούς πού ἔχουν µεταβεῖ στό ἐξωτερικό νά γυρίσουν πίσω γιά νά ἐργαστοῦν. Πρόσθεσε, ἐπίσης, ὅτι ὁ Πατριάρχης, ὁ ὁποῖος στά 79 του χρόνια εἶναι µακράν τό πιό δηµοφιλές δηµόσιο πρόσωπο τῆς χώρας, δέν διστάζει νά παρεµβαίνει σέ σηµαντικά ἐθνικά προβλήµατα καί ζητήµατα καί στά κηρύγµατά του ἔχει ἀναφερθεῖ πολλές φορές στό παρελθόν σέ θέµατα, ὅπως ἡ γεωργία, ἡ δηµογραφία καί ἡ οἰκονοµία, ἐνῶ ἔχει στηρίξει τίς προσπάθειες γιά παροχή ἀµνηστίας σέ χιλιάδες κρατουµένων, ἐξαιτίας τῆς πολιτικῆς «µηδενικῆς ἀνοχῆς» τοῦ κ. Σαακιασβίλι. [...]».

Εἴδατε τί συµβαίνει στή Γεωργία, µέσα ἀπό τήν ὀπτική γωνία µίας ξένης δηµοσιογράφου; Εἴδατε πῶς ἀντέδρασε ὁ εὐσεβής λαός τῆς Γεωργίας στήν προσπάθεια ἀδιάφορων περί τήν πίστη πολιτικῶν, ὅταν αὐτοί προσπάθησαν νά γκρεµίσουν ὁ,τιδήποτε χριστιανικό; Μήπως µέσα ἀπό τό ἄρθρο αὐτό δέν διαπιστώσατε καί ἐσεῖς ὅτι, ὅπως ἔχει γράψει καί ἔχει πεῖ ὁ π. Βασίλειος Βολουδάκης, γιά τόν Ὀρθόδοξο χριστιανό ἡ πνευµατική ζωή καί ἡ πολιτική ταυτίζονται; Ὁ βαθιά θρησκευόµενος λαός τῆς Γεωργίας ἀκύρωσε µέ τήν ψῆφο του τά σχέδια ἐκείνων πού στρέφονταν κατά τῆς Πίστεώς του, γιατί ἔχει παραδοθεῖ στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος καί εἶναι Αὐτός πού βασιλεύει στή συνείδηση τῶν ἁπλῶν καί λόγιων ἀνθρώπων τοῦ λαοῦ. Ἐδῶ στήν πατρίδα µας, ἄραγε, ποιός θεός βασιλεύει; Καλή χρονιά!

Ἰωάννης Χαραλάµπης

Οἰκονοµολόγος

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 124 

Δεκέμβριος 2012