«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» - Ο ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Ο ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Εάν παρατηρήσει κανείς λίγο πιό προσεκτικά τα μικρά καθημερινά πράγματα, μπορεί κάλλιστα να δει ότι ο Θεός μας έχει δώσει εικόνες της μέλλουσας ζωής στην παρούσα. Ένα από αυτά είναι και ο ύπνος, ο οποίος αποτελεί μία πολύ χαρακτηριστική εικόνα του θανάτου.

Ο άνθρωπος όταν κοιμάται χάνει την ενσυνείδητη επαφή του με το περιβάλλον, το σώμα του εκτελεί τις απολύτως απαραίτητες λειτουργίες όπως λ.χ. η αναπνοή και γενικότερα βρίσκεται σε μία κατάσταση η οποία είναι άκρως μεταβατική αφού το αμέσως επόμενο στάδιο είναι η έγερση. Παρ’ ότι το σώμα ξεκουράζεται και δεν λειτουργεί πλήρως, το μυαλό συνεχίζει να έχει τις παραστάσεις και τις εικόνες που είχε ο άνθρωπος μέχρι την ώρα του ύπνου φανερώνοντας και καταδεικνύ-οντας ότι ο ύπνος αποτελεί την λογική συνέχεια της προηγούμενης καταστάσεώς του.

Κατά αντιστοιχία, λοιπόν, ο άνθρωπος όταν πεθαίνει, χάνει την επαφή με την γή (σωματικά τουλάχιστον) όπως ο υπνών που δεν έχει συνειδητή επαφή με το περιβάλλον. Οι απολύτως απαραίτητες λειτουργίες που εκτελεί το σώμα του ανθρώπου μπορούν να παρομοιασθούν με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ψυχή του θανόντος από την ώρα του θανάτου μέχρι την Δευτέρα Παρουσία. Η ψυχή συνεχίζει να υπάρχει μετατρέποντας τον άνθρωπο που εγκατέλειψε τα εγκόσμια από «εκλειπόντα» σε «όντα». Η ώρα της κρίσεως θα είναι η ώρα που μπορούμε να πούμε ότι ο Θεός θα μας «ξυπνήσει» όλους και θα μας οδηγήσει στην όντως Ζωή. Τα όνειρα εν μέρει μπορούν να μας απεικονίσουν το πως θα «νοιώθει» η ψυχή μας έως της εκ νεκρών αναστάσεως.

Ο ύπνος είναι μία κατάσταση την οποία όλοι οι άνθρωποι δεν αντιμετω-πίζουν με τον ίδιο τρόπο, όπως άλλωστε και τον θάνατο. Υπάρχουν άνθρωποι που νοιώθουν άβολα όταν είναι να κοιμηθούν γιατί τους τρομάζει το σκοτάδι, όπως αντίστοιχα υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται το θάνατο γιατί δεν έχουν πεισθεί μέχρι το βάθος της ψυχής τους ότι αυτή η κατάσταση του θανάτου είναι απολύτως μεταβατική.

Όλοι μας κατά καιρούς κάποια ή κάποιες φορές βασανιστήκαμε από εφιάλτες είτε λόγω μιας έντονης ημέρας, είτε λόγω κάποιων κακών γεγονότων που μας συνέβησαν, είτε ακόμα και λόγω κακής διατροφής. Αντίστοιχα και η ψυχή είτε λόγω μιας έντονα γήϊνης ζωής προσκολλημένης μόνο στα εγκόσμια, είτε λόγω κάποιων αρκετά αξιοκατάκριτων πράξεων, είτε λόγω ελλειπούς πνευματικής διατροφής της, βασανίζεται από «εφιάλτες». Ο άνθρωπος παρ’ ότι έχει ξυπνήσει μπορεί να συνεχίζει να βρίσκεται υπό την επήρεια ενός εφιάλτη με αποτέλεσμα την κακή ψυχολογική του κατάσταση, γεγονός που εν μέρει μας απεικονίζει την κατάσταση της ψυχής όταν γεύεται την κόλαση. Παρά το γεγονός ότι η ψυχή θα αναστηθεί από τον Δημιουργό της, αυτή θα συνεχίσει να βρίσκεται σε στενοχωρία.

Ο ήσυχος και ξεκούραστος ύπνος μπορεί να παρομοιασθεί με τον θάνατο ενός Αγίου. Ο Άγιος περιμένει με ανυπομονησία να βρεθεί κοντά στον Κύριό του και αυτή η μεταβατική περίοδος του θανάτου αποτελεί μία προγευση για αυτόν της θαυμάσιας ζωής την οποία προκειται να ζήσει μετά θάνατον.

Όλοι οι άνθρωποι στον ύπνο είμαστε «ευάλωτοι» στο να πούμε πράγματα τα οποία δεν θα λέγαμε πιθανώς ξύπνιοι, όπως και στην Μέλλουσα κρίση θα ομολογήσουμε και θα απολογηθούμε ακόμα και για πράγματα τα οποία μόνο εμείς γνωρίζουμε και είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μας.

Αν καθίσουμε και φιλοσοφήσουμε τα απλά καθημερινά πράγματα της ζωής μας σίγουρα έχουμε να ωφεληθούμε πολύ. Φιλοσοφώντας τον ύπνο, εκτός από τις προεκτάσεις, που είπαμε, σίγουρα θα νιώσουμε την ανάγκη να πούμε «Δόξα Σοι ο Θεός» κάθε πρωΐ, όταν ξυπνάμε γιατί πήραμε ακόμα μία μέρα παράταση στην επίγεια ζωή μας για να γίνουμε καλύτεροι και να πλησιάσουμε περισσότερο στον Θεό μας... 

Μανώλης Πυλαρινός

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ»  Ἀρ. Τεύχους 6

Φεβρουάριος 2003