«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» - ΠΟΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΘΗΚΕ ΤΥΧΑΙΑ

ΠΟΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΘΗΚΕ ΤΥΧΑΙΑ

Πρίν πολλά χρόνια ὁ Σέρ Ἰσαάκ Νεύτων εἶχε φτιάξει σέ μικρογραφία    ἕνα ἀκριβές ἀντίγραφο τοῦ πλανητικοῦ μας συστήματος. Στό κέντρο του βρισκόταν μιά μεγάλη χρυσῆ σφαίρα πού ἀντιπροσώπευε τόν ἥλιο, καί γύρω της περιστρέφονταν μικρότερες σφαῖρες πού ἦταν προσαρμοσμένες στίς ἄκρες ἀπό ράβδους πού εἶχαν διάφορα μεγέθη. Ἀντιπροσώπευαν τόν Ἑρμῆ, τήν Ἀφροδίτη, τήν Γῆ, τόν Ἄρη καί ἄλλους πλανῆτες. Ὅλα αὐτά, ἦταν συνδεδεμένα μέ ὀδοντωτούς τροχούς καί ἰμάντες πού τά ἔκαναν νά περιστρέφονται γύρω ἀπό τόν “ἥλιο” σέ ἀπόλυτη ἁρμονία.

Μιά μέρα καθώς ὁ Νεύτων μελετοῦσε τό κατασκεύασμα, ἕνας φίλος του πού δέν πίστευε στήν Βιβλική ἐξήγηση τῆς δημιουργίας, πέρασε νά τόν ἐπισκεφτεῖ. Καθώς εἶχε μείνει ἔκθαμβος μέ τό κατασκεύασμα καί παρακολουθώντας τόν ἐπιστήμονα, ὁ ὁποῖος ἔκανε τά οὐράνια σώματα νά κινοῦνται γύρω ἀπό τίς τροχιές τους, ὁ φίλος του εἶπε ὅλο θαυμασμό: “Φίλε μου, Νεύτων, τί ὑπέροχο κατασκεύασμα εἶναι αὐτό! Ποιός σοῦ τό ἔφτιαξε;”

Χωρίς νά κοιτάξει, ὁ Σέρ Ἰσαάκ ἀπάντησε, “Κανένας.”!

—“Κανένας;” Τόν ρώτησε ὁ φίλος του. —“Ὅπως τό ἄκουσες! Κανένας! Ὅλες οἱ τροχαλίες καί οἱ ἰμάντες καί τά γρανάζια βρέθηκαν ἀπό μόνα τους ἐκεῖ, καί, ὡς ἐκ θαύματος(!) ἀπό δική τους τύχη, ἄρχισαν νά περιστρέφονται στίς καθορισμένες τροχιές τους καί μέ τέλειο συγχρονισμό.” Ὁ ἄπιστος ἔπιασε τό νόημα! Τό νά ὑποθέτεις πώς κατασκευάστηκε ἀπό μόνο του ἦταν ἀνόητο. Ἀλλά ἦταν ἀκόμα μεγαλύτερη ἀνοησία τό νά ἀποδεχθεῖ τήν θεωρία πώς ἡ Γῆ καί τό ἀτέλειωτο Σύμπαν ἔλαβαν τυχαία τή μορφή πού ἔχουν. Τό νά ὑποστηρίζουμε πώς ἕνας κόσμος τόσο περίπλοκος, ὅσο ὁ δικός μας ἀναδύθηκε ἀπό τό χάος εἶναι σάν νά ἰσχυριζόμαστε πώς τά ἔργα τοῦ Σαίξπηρ γράφτηκαν ἀπό πιθήκους πού ἦταν ἀμολημένοι μέσα σέ ἕνα τυπογραφεῖο!

Ὁ Λόρδος Κέλβιν (1824-1907), Βρετανός ἐφευρέτης ἀπό τόν ὁποῖον πῆρε τό ὄνομά της ἡ ἀπόλυτη κλίμακα θερμοκρασίας, εἶναι γνωστός γιά τήν ἐργασία του πάνω στό πρῶτο διαντλαντικό τηλεγραφικό καλώδιο καί γιά τήν διατύπωση τοῦ Δεύτερου Νόμου τῆς Θερμοδυναμικῆς. Εἶπε: “Ἡ ἔναρξη τῆς ζωῆς πάνω στή Γῆ σίγουρα δέν ἦταν τό ἀποτέλεσμα κάποιας χημικῆς ἀντίδρασης ἤ ἡλεκτρισμοῦ ἤ κρυσταλλικῆς ὁμαδοποίησης τῶν μορίων. Πρέπει νά κάνουμε μιά παύση, ἐνῶ ἐρχόμαστε ἀντιμέτωποι μέ τό μυστήριο καί τό θαῦμα τῆς δημιουργίας τῶν ζωντανῶν ὑπάρξεων”!

Γιά ἐμένα, ἡ πίστη ξεκινάει ἀπό τήν ἀντίληψη πώς μιά Ὑπέρτατη Νοημοσύνη ἔφτιαξε τό σύμπαν καί δημιούργησε τόν ἄνθρωπο. Αὐτό δέν μοῦ εἶναι δύσκολο νά, τό πιστέψω, ἐπειδή εἶναι ἀδιαμφισβήτητο. Ὅπου ὑπάρχει σχέδιο ὑπάρχει καί σχεδιαστής. Ἕνα σύμπαν γεμάτο τάξη καί ἀπεραντοσύνη μαρτυρεῖ τήν ἀλήθεια τῆς πιό μεγαλοπρεποῦς διακήρυξης πού ἔγινε ποτέ “Ἐν ἀρχῇ ὁ Θεός ἐποίησεν...”

Ἀφοῦ πίσω ἀπό κάθε ρολόϊ πρέπει νά ὑπάρχει καί ἕνας ὡρολογοποιός, ἔτσι λοιπόν καί πίσω ἀπό τήν πολύπλοκη ἀκρίβεια αὐτοῦ τοῦ μεγαλοπρεπούς Σύμπαντος πρέπει ὁπωσδήποτε νά ὑπάρχει ἕνας Θεϊκός Σχεδιαστής καί Δημιουργός.

Ὁ συντάκτης ἐπιθυμεῖ τήν ἀνωνυμία του

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ»  Ἀρ. Τεύχους 84-86

Ἰούνιος-Αύγουστος 2009