«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» - ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΤΙ

ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΤΙ

Παρ’ ὅτι ἀρχικὰ εἶχα σκεφτεῖ νὰ μὴν ἀναφερθῶ καθόλου στὴν μεγάλη ἐπιτυχία τῆς Ἐθνικῆς Ἀνδρῶν Ποδοσφαίρου τῆς χώρας μας, ὑπάρχουν ὁρισμένα πράγματα τὰ ὁποῖα δὲν πρέπει νὰ περάσουν ἀπαρατήρητα.

Ἀναμφίβολα μιλᾶμε γιὰ μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ἐπιτυχίες τῆς χώρας μας στὸν ἀθλητισμὸ καὶ σίγουρα τὴν μεγαλύτερη στὴν ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ποδοσφαίρου. Θὰ ἤθελα ὅμως νὰ συμπληρώσω ὅτι αὐτὴ ἡ ἐπιτυχία εἶναι ἡ μεγαλύτερη στὴν ἐπίδειξη ἤθους. Παρακολουθήσαμε γιὰ σχεδὸν ἕνα μήνα τὴν ἀποστολὴ τῆς χώρας μας νὰ ἐπιτυγχάνει σιγὰ-σιγὰ ἕναν ἄθλο καὶ οἱ ἴδιοι οἱ πρωταγωνιστὲς νὰ χαμηλώνουν τοὺς τόνους τῶν δηλώσεών τους. Ὅσο πιὸ μεγάλο ἦταν τὸ ἐπίτευγμά τους στὸν ἀγωνιστικὸ χῶρο τόσο πιὸ ἀνθρώπινες, ρεαλιστικὲς καὶ κυρίως ὄμορφες ἦταν οἱ δηλώσεις τους.

Ἀκόμα καὶ τὸ βράδυ τοῦ τελικοῦ καὶ ἐνῶ αὐτὸς εἶχε τελειώσει στέφοντας τὴν μικρὴ Ἑλλάδα Πρωταθλήτρια Εὐρώπης στὸ ποδόσφαιρο (ἄκουσον-ἄκουσον!!!), οἱ πρωταγωνιστὲς δήλωναν ἁπλᾶ τὴν χαρά τους χωρὶς πομπώδεις ἐκφράσεις ὅπως ἔκαναν διαρκῶς κατὰ τὴν διάρκεια τῆς διοργάνωσης οἱ ἀκριβοπληρωμένοι Εὐρωπαῖοι ἀντίπαλοί τους.

Ἡ ἀπόδειξή του ὅτι πρωτίστως εἶναι μεγάλοι ἄνθρωποι καὶ μετὰ σπουδαῖοι ἀθλητὲς εἶναι ἡ συμπεριφορά τους κατὰ τὴν ἐπιστροφή τους. Ἔτσι λοιπὸν ἐπέστρεψαν στὴν πατρίδα μας καὶ ἀντίκρισαν χωρὶς ὑπερβολὴ ὅλο τὸ λεκανοπέδιο τῆς Ἀττικῆς νὰ τοὺς περιμένει. Δὲν ὑπῆρξε ὀργανωμένη ὑποδοχὴ μὲ τὴν ἔννοια ὅτι πληρώθηκαν πούλμαν νὰ μεταφέρουν τὸν κόσμο στὸ ἀεροδρόμιο ἢ στὸ Παναθηναϊκὸ στάδιο, ἀλλὰ ἐν τούτοις ὅλη ἡ διαδρομὴ ἀπὸ τὴν ὁποία πέρασαν ἦταν γεμάτη κόσμο. Στὸ ἀεροδρόμιο δὲν μποροῦσαν νὰ φύγουν ἀπὸ τοὺς συγκεντρωμένους καὶ στὸ στάδιο ἁπλᾶ διαπιστώσαμε ὅτι ἦταν πολὺ μικρὸ γιὰ τόσο μεγάλη χαρά. Κι ὅμως ἀντὶ νὰ κομπάζουν, ἢ ἔστω νὰ περηφανεύονται γιὰ τὸ κατόρθωμά τους εὐχαριστοῦσαν διαρκῶς τὸν κόσμο γιὰ τὴν ἀγάπη ποὺ τοὺς ἔδειξε...

Μᾶς δίδαξαν ὅτι τίποτα δὲν εἶναι ἀδύνατο ἢ ἀκατόρθωτο ὅταν ὁ ἄνθρωπος τὸ θέλει πολὺ (καὶ φυσικὰ αὐτὸ δὲν εἶναι κάτι τὸ κακό). Μᾶς δίδαξαν καὶ μετὰ τὴν ἐπίτευξη τοῦ σπουδαιότερου ἄθλου, ὁ ἄνθρωπος θὰ πρέπει νὰ παραμένει ρεαλιστὴς καὶ μὲ πλήρη ἐπίγνωση τῶν δυνάμεων καὶ δυνατοτήτων του. Μᾶς δίδαξαν τὶ σημαίνει τιμὴ σ’ αὐτοὺς ποὺ μᾶς ἀγαποῦν ἢ μᾶς δείχνουν τὴν χαρὰ καὶ τὴν συμπαράστασή τους ὅσο ἄγνωστοι καὶ νὰ μᾶς εἶναι. Μᾶς δίδαξαν τὸ τὶ σημαίνει ὁ ἄνθρωπος νὰ εἶναι ἐπαγγελματίας.

Ὅλα αὐτὰ βέβαια ἀποτελοῦν τὰ στοιχειώδη γιὰ ἕναν ἄνθρωπο ποὺ βρίσκεται στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καὶ θέλει νὰ ζήσει ὅπως ὁ Θεός ὁρίζει. Στὴν σημερινὴ ὅμως ἐποχὴ θὰ πρέπει ὅπου βλέπουμε τέτοια στάση τοὐλάχιστον νὰ τὴν ἐπικροτοῦμε...

Μανώλης Πυλαρινός

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Φύλλου 24-26 

Σεπτέμβριος 2004