«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» - ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΣΑΝ...

ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΣΑΝ...

Η καθημερινή ζωή μας, έχει έναν πολύ όμορφο τρόπο για να μας διδάσκει και να μας συνετίζει. Εάν φιλοσοφήσουμε σε ό,τι συμβαίνει γύρω μας κατά την διάρκεια του εικοσιτετραώρου, θα διαπιστώσουμε πράγματα τα οποία ίσως ποτέ δεν θα σκεφτόμασταν μόνοι μας.

Ένα από τα πολλά, που μπορώ να θυμηθώ, για να αναφέρω σαν παράδειγμα, ήταν οι σκέψεις που ακολούθησαν ένα πολύ δυσάρεστο συμβάν της ζωής μου.

Εκείνη την χρονική στιγμή διαπίστωσα ότι υπάρχουν άνθρωποι γύρω μου, οι οποίοι χωρίς κανένα λόγο μ’ αγαπούν. Λέγοντας χωρίς κανένα λόγο εννοώ ότι τα αισθήματά τους δεν οφείλονται σε κάποια συγγένεια ή σε κάποιο συμφέρον. Η αγάπη τους είναι υγιής και ανιδιοτελής και στρέφεται αποκλειστικά στον άλλο άνθρωπο.

Μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω το πως είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοια συναισθήματα σε έναν άνθρωπο και ομολογώ ότι μέχρι σήμερα δεν το καταλαβαίνω πλήρως. Το ότι, όμως, κάτι δεν μπορεί εύκολα να κατανοηθεί ή να εξηγηθεί δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει.

Η κίνηση αυτή της ψυχής των ανθρώπων, που εκδηλώνουν την αγάπη τους σε άλλους χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση ή ευχαριστώ, φανερώνει πρώτα πρώτα την ψυχική τους υγεία και την ακεραιότητα των αισθημάτων τους.

Σκέφτομαι ότι, πολλές φορές, με την στάση μου τους έδειχνα και ίσως τους δείχνω ακόμα, ότι δεν με ενδιέφερε η αγάπη τους ή ότι δεν της έδινα την απαιτούμενη βαρύτητα. Αυτό όμως δεν άλλαξε την συμπεριφορά και τα αισθήματά τους. Αυτό τους έκανε να νοιάζονται περισσότερο, να φροντίζουν και για το παραμικρό που θα με ευχαριστούσε και μάλιστα, τολμώ να πω, ότι ίσως ήξεραν καλύτερα από μένα το τι θα με ευχαριστούσε.

Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα ήταν πολύ διδακτικό για μένα. Είναι φοβερό να μην μπορεί ο άνθρωπος να εκμεταλλευτεί (με την καλή έννοια του όρου) αυτά τα οποία έχει δωρεάν. Είναι τραγικό για τον άνθρωπο να του χαρίζεις τα πάντα και αυτός να ψάχνει το γιατί το κάνεις. Είναι τραγικό να σε αγαπούν και συ να νοιώθεις μόνος και αντίπαλος με όλους. Είναι τραγικό να έχεις τέτοια ευεργεσία στα χέρια σου και αντί να δοξάζεις τον Θεό, να κάνεις το παν για να την χάσεις. Είναι ακόμα τραγικότερο αν τελικά ο Θεός επιτρέψει να την χάσεις.

Ευτυχώς, όμως, ο Θεός δεν μας δίνει σύμφωνα με τα μυαλά μας και έτσι έχουμε ακόμα ελπίδα. Το μόνο που μπορώ να πω μετά από όλα αυτά, είναι μια ευχή: “ο Θεός να έχει πάντα στην αγκαλιά Του αυτούς, που μας αγάπησαν και μας αγαπούν και να τους δώσει Εκείνος την ανταμοιβή τους”. 

Μανώλης Πυλαρινός

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ»  Ἀρ. Τεύχους 7

Φεβρουάριος 2003