«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» - ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ

ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ

Σκέψεις στὴν ἀρχὴ τοῦ καινούργιου χρόνου

Κάθε καινούργιος χρόνος ἔχει σκοπὸ νὰ μᾶς φέρει πιὸ κοντὰ στὸν ἑαυτό μας καὶ στὸν Θεό. Συνήθως, ὅμως ἐμεῖς τρέφουμε χαζοχαρούμενες ἐλπίδες γιὰ τὸν ἐρχομὸ καὶ τὴ διάρκειά του καὶ γι’ αὐτὸ δὲν μποροῦμε νὰ ἀξιοποιήσουμε τὶς ἐκπλήξεις, τὶς περιπέτειες, τὶς στενοχώριες, τὸν πόνο καὶ τὸν κόπο, ποὺ μᾶς ἐπιφυλάσσει.

  Μᾶς ἀρέσει νὰ “προφητεύουμε” (μὲ μαζοχιστικὴ φοβία, ποὺ θέλουμε ὑποσυνείδητα νὰ λειτουργῆ σὰν ἀλεξικέραυνο) πὼς κατὰ τὸ νέο ἔτος θὰ γίνουν συνταρακτικὰ καὶ κοσμογονικὰ γεγονότα, προφητεύουμε τὶς κακουχίες σὰν φόβητρο, δείχνοντας πὼς σκεπτόμαστε καὶ ζοῦμε περισσότερο σὰν εἰδωλολάτρες παρὰ σὰν χριστιανοί.

Αὐτὸν τὸν καινούργιο χρόνο καλὸ θὰ ἦταν νὰ μὴν ψάχνουμε τὰ γεγονότα ποὺ θἄρθουν ἀλλὰ νὰ ψάχνουμε τὸ καλὸ καὶ τὰ καλά, ποὺ ἔχουν φύγει ἀπὸ μέσα μας ὥστε νὰ μᾶς βοηθήσει ὁ Θεὸς νὰ τὰ ἐπανακτήσουμε.

Ὅταν εἶπε ὁ Χριστὸς «χαίρετε καὶ πάλιν ἐρῶ χαίρετε» τὸ ἔλεγε γνωρίζοντας ὅτι ὑπάρχουν δεινὰ καὶ στενοχώριες στὸν κόσμο, γιατὶ καὶ τότε ὑπῆρχαν, ὅπως ὑπάρχουν καὶ σήμερα. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ χαίρεται, παρ’ ὅτι συμβαίνουν γύρω του λυπηρὰ καὶ δυσάρεστα πράγματα, γιατὶ ἡ χαρὰ ποὺ κάνει τὸν ἄνθρωπο εὐτυχισμένο εἶναι ἐσωτερικὴ ὑπόθεση τῆς ψυχῆς καὶ ὄχι συνισταμένη τῶν ἐξωτερικῶν συνθηκῶν.

Ἐκεῖνο, ὅμως, ποὺ κατ’ ἐξοχὴν λείπει ἀπὸ πολλοὺς καὶ ἀποτελεῖ χαρὰ γιὰ τοὺς πιστοὺς εἶναι ἡ ἀναγωγὴ τῶν πάντων στὸν Θεὸ διὰ  τοῦ θανάτου.

Ὅταν ὅλες οἱ κακίες, οἱ δυσκολίες, οἱ ὀδυνηρὲς περιπέτειες μετρηθοῦν μὲ τὸ γεγονὸς τοῦ θανάτου, τότε ὁ ἄνθρωπος ἠρεμεῖ καὶ ἀνακουφίζεται. Λέει μὲ ὅλη τὴν ψυχή του: Δόξα σοι ὁ Θεὸς ποὺ ὑπάρχει ὁ θάνατος, ὑπάρχει τὸ τέλος τοῦ κακοῦ.

  Ὁ θάνατος, λοιπόν, ἐνῶ ἀποτελεῖ γιὰ τοὺς πολλοὺς κάτι τὸ τρομακτικό, τὸ ἀποκρουστικό, τὸ ἀποφευκτέο, ταὐτόχρονα γιὰ κεῖνον ποὺ κατὰ Θεὸν φιλοσοφεῖ, ὁ θάνατος εἶναι τὸ μέσον τῆς χαρᾶς μὲ τὴ σκέψη ὅτι ὅσο κακὸ καὶ νὰ γίνη στὸν κόσμο, ὅσοι κακοὶ ἄνθρωποι καὶ νὰ ἐμφανισθοῦν στὴ γῆ, ὅσοι δαίμονες καὶ νὰ ἐνεργήσουν, ὅποιος καὶ νὰ εἶναι ὁ Ἀντίχριστος, ποὺ θὰ ἔρθη, ὑπάρχει καὶ τὸ τέλος τῆς κακίας τοῦ κόσμου. Καὶ ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα ἀρχίζει ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ «ἧς οὐκ ἔσται τέλος».

         

Καλὴ χρονιά, καλὴ γνώση καὶ περισσότερη ἐπίγνωση!

Πρωτ. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 5 

Ἰανουάριος 2003